Αρχές Ιουνίου, το σχολείο ανοίγει και πάλι μετά από δύο μήνες διαδικτυακής επικοινωνίας και κλεισίματος στο σπίτι. Ο κορωνοϊός δε μας φοβίζει πια. Ο ήλιος μας γεμίζει αισιοδοξία, ελπίδα και ...υγεία. Καιρός να πιάσουμε και πάλι το νήμα της εκπαιδευτικής μας πορείας από εκεί που το αφήσαμε. Το πρόγραμμα «Οι 4 εποχές στην τέχνη» συνεχίζεται αλλά τώρα χωρίς συνεκπαίδευση και με πολύ μικρό αριθμό μαθητών.
Ζητήσαμε από τους μαθητές, όσους μπορούν να εκφραστούν λεκτικά να μας πουν τι σημαίνει για αυτούς το καλοκαίρι. Μας απάντησαν:
Κάναμε τις προτάσεις τους ουσιαστικά και προσθέσαμε και άλλα. (Κλείσιμο σχολείων, θάλασσα, ήλιος, βουνό, καλοκαιρινά φρούτα, παιχνίδια στην άμμο, θερισμός). Έπειτα είδαμε ένα βίντεο με το μουσικό κομμάτι "Καλοκαίρι" από τις Τέσσερις Εποχές του Βιβάλντι (Vivaldi - Summer) και τους προτρέψαμε να μας πουν τι συναίσθημα τους δημιούργησε το κομμάτι. Κάποιος είπε: "γρήγορο", άλλος "λυπητερό". Διακρίναμε το ρυθμό από το συναίσθημα: "Ο ρυθμός στην αρχή είναι αργός και μετά γίνεται γρήγορος και πάλι αργός". Το συναίσθημα είναι το τι νιώθουμε ακούγοντας το κομμάτι. (χαρά, λύπη, μελαγχολία, θυμό... ). Έτσι συνδέσαμε το πρόγραμμα αυτό και με το πρόγραμμα αγωγής υγείας "Ταξιδεύοντας στο μαγικό κόσμο των συναισθημάτων". Εστιάσαμε επίσης στο μουσικό όργανο (το βιολί) και τους δείξαμε εικόνες με βιολιά.
Στη συνέχεια επιλέξαμε να δουλέψουμε με τέσσερις πίνακες ζωγραφικής γνωστών ζωγράφων (4 διδακτικά δίωρα):
"Το ψάθινο καπέλο" του Νικολάου Λύτρα, το "Καλοκαίρι" του Henri Matisse (Ανρί Ματίς), το "Καλοκαίρι" του Giuseppe Arcimboldo (Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο) και το "Καλοκαίρι-Αγροτόσπιτο στην Προβηγκία" του Vincent Willem Van Gogh (Βαν Γκογκ)
Προτρέψαμε τους μαθητές να αναφέρουν τα χρώματα που βλέπουν σε κάθε πίνακα και να τα ταξινομήσουν σε φωτεινά και σκοτεινά. Στον πίνακα του Ματίς κάποιος μαθητής σχολίασε: "Αυτός που το έκανε δεν ήξερε να ζωγραφίζει. Ήταν παιδί." Δεν κάναμε καμιά αναφορά σε ονόματα ζωγράφων και τίτλους. Μετατρέψαμε τους πίνακες σε παζλ και καλέσαμε τους μαθητές να τους συναρμολογήσουν. Προσαρμόσαμε κάθε παζλ στις δυνατότητες κάθε μαθητή.
Στους παρακάτω συνδέσμους είναι τα παζλ που δημιουργήσαμε. Τον αριθμό των κομματιών τον καθορίζουμε εμείς. Στα παζλ που δώσαμε στους μαθητές φαινόταν και η εικόνα του πίνακα, για να τους διευκολύνουμε και για να μην απογοητευθούν και εγκαταλείψουν την προσπάθεια.
Το ψάθινο καπέλο (Νικολάου Λύτρα), "Καλοκαίρι"(Ανρί Ματίς), "Καλοκαίρι" (Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο), "Καλοκαίρι-Αγροτόσπιτο στην Προβηγκία" (Βαν Γκογκ).
Κατά τη διάρκεια που οι μαθητές δούλευαν στον υπολογιστή το παζλ, άκουγαν το μουσικό κομμάτι "Καλοκαίρι" του Βιβάλντι (που αναφέραμε πιο πάνω). Δραματοποιήσαμε την εποχή του Καλοκαιριού ακούγοντας τις μουσικές: Το Γαλάζιο του Καλοκαιριού μου και Θάλασσα του Σταμάτη Σπανουδάκη.
Παροτρύναμε τους μαθητές της ανώτερης βαθμίδας να επιλέξουν τον πίνακα που τους άρεσε περισσότερο. Ένας μαθητής επέλεξε το "Ψάθινο Καπέλο" ενώ οι άλλοι δύο το "Καλοκαίρι -Αγροτόσπιτο στην Προβηγκία". Ο Γιάννης το ζωγράφισε κιόλας.
Ακούσαμε το Καλοκαιρινό Τραγούδι και προσπαθήσαμε να το τραγουδήσουμε και εμείς.. Οι μαθητές της Ανώτερης βαθμίδας δούλεψαν τα φύλλα εργασίας που προτείνει η ιστοσελίδα "Εκπαίδευση δίχως όρια".
Ευχόμαστε σε όλους ένα δροσερό και ευχάριστο καλοκαίρι!