Από την αρχή της σχολικής χρονιάς διαπιστώσαμε ότι τα πιστοποιητικά γεννήσεως δύο μαθητών στη θέση του ονόματος έγραφαν ΑΚΟ, που σήμαινε ότι δεν είχαν δηλωθεί με όνομα στο δήμο και ήταν αβάπτιστοι. Οι μαθητές φορούσαν σταυρό, συμμετείχαν κανονικά στο μηνιαίο εκκλησιασμό και στη συζήτηση μαζί τους μας εξέφρασαν την επιθυμία να βαφτιστούν. Γνωρίζαμε ότι υπήρχε ακόμα ένα κοριτσάκι αβάφτιστο στην οικογένεια που πήγαινε στο Νηπιαγωγείο. Σε επικοινωνία με τους γονείς διαπιστώσαμε ότι οικονομικοί λόγοι και λόγοι αναβλητικότητας, είχαν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση.
Σε μια συνέλευση του συλλόγου διδασκόντων, πέφτει η ιδέα: «Κάνουμε που κάνουμε τόσα και τόσα, δεν κάνουμε και μια βάπτιση; Το μυστήριο μας ενδιαφέρει. Ούτε πολυτέλειες, ούτε τίποτα. Το εντάσσουμε στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας: Συνάνθρωπος:ένα+στη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ", +ΥΠΑΡΧΩ, +ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ, +ΕΙΣΦΕΡΩ»: Στα μέσα Οκτωβρίου, στο μηνιαίο εκκλησιασμό, βρίσκουμε τον παπά-Ορέστη, εφημέριο του Προφήτη-Ηλία, της ενορίας όπου ανήκει το σχολείο και του ανακοινώνουμε την απόφασή μας. Ο ίδιος πολύ πρόθυμος, παρά την έλλειψη κολυμπήθρας για ενήλικες, δέχτηκε να προχωρήσουμε τη διαδικασία και την ίδια μέρα ορίσαμε ημερομηνία και ώρα. Του Αγίου Νεκταρίου, 9 Νοεμβρίου, σε λιγότερο από ένα μήνα και ο Θεός να βάλει το χέρι του, να είμαστε έτοιμοι.
Θεωρήσαμε ότι μια βάφτιση είναι κάτι απλό. Τα πρώτα χριστιανικά χρόνια γίνονταν ομαδικές βαφτίσεις σε ποτάμια Αρχικά επικοινωνήσαμε με τους γονείς, οι οποίοι δέχτηκαν με μεγάλη χαρά την είδηση. Τους ζητήσαμε τις ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεως των παιδιών. Αμ.. δεν ήταν και τόσο απλό… Τα έγγραφα έπρεπε να εκδοθούν από τρεις διαφορετικούς δήμους: Νίκαιας, Πειραιά και Αμαρουσίου. Πάντως οι γονείς έσπευσαν να μας τα προσκομίσουν.
Ό,τι κάνουμε πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή όλων των μαθητών και οι δραστηριότητες να εξυπηρετούν στόχους του ΠΑΠΕΑ (του αναλυτικού προγράμματος Ειδικής Αγωγής). Όπως φαίνεται παρακάτω, η όλη δραστηριότητα συνδέθηκε με τους τομείς: Μαθησιακή ετοιμότητα (προσκλητήριο, ευχές...), ψυχοκινητικότητα (ανάπτυξη λεπτής κινητικότητας μέσα από κατασκευές), συναισθηματική οργάνωση (αντιμετώπιση μιας ανοίκειας κατάστασης, υποστήριξη συμμαθητών, ενσυναίσθηση), κοινωνικές δεξιότητες (συμπεριφορά στη διάρκεια ενός μυστηρίου, ευχές που δίνουμε στη βάφτιση).
Ας περάσουμε στο πρακτικό μέρος... Βρήκαμε πρώτα τα μαρτυρικά… Πώς βρέθηκαν; Από ένα πολιτιστικό πρόγραμμα που αφορούσε κοινωνικές εκδηλώσεις και είχαμε υλοποιήσει πριν δύο χρόνια. Είχαμε κάνει … γάμο και σχεδιάζαμε να κάνουμε και βάφτιση στο σχολείο, ως θεατρικά δρώμενα για να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε και να ευχόμαστε στη διάρκεια αυτών των μυστηρίων. Από μια αληθινή βάφτιση λοιπόν που είχε κάνει κάποια συνάδελφος, είχαμε εξασφαλίσει τα μαρτυρικά και είχαν φυλαχθεί στο σχολείο.
Πρόσκληση: Η μέση βαθμίδα έγραψε την πρόσκληση στον υπολογιστή και έφτιαξε το σχέδιο. Ο κάθε μαθητής χρωμάτισε την πρόσκλησή του.
Οι μπομπονιέρες: Στο εργαστήριο κεραμικής που πάμε κάθε 2η Παρασκευή, είχαμε εξασφαλίσει με τη βοήθεια της κυρίας Καρνάκη πεταλούδες, καραβάκια και αστεράκια από πηλό. Στο σχολείο τα βάψαμε με πλαστικό χρώμα. Τούλια είχαμε στην ντουλάπα υλικών, καθότι δεν πετάμε τίποτα. Κουφέτα αγοράσαμε από κατάστημα του Περάματος και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας. Πέσαμε όλοι στη δουλειά και οι μπομπονιέρες ετοιμάστηκαν πολύ γρήγορα, στην ώρα της αισθητικής αγωγής.
Μας λείπει το βασικότερο: οι νονοί. Αρχίσαμε τα τηλέφωνα. Η κα Φ.Ει., που μας έχει υιοθετήσει μας έχει πει: «Για ό,τι χρειαστείτε, πάρτε με τηλέφωνο». Και αυτό κάναμε. Με τη βοήθειά της βρέθηκαν 8 νονοί, 2-3 για το κάθε παιδί, ώστε τα έξοδα να μοιραστούν. Οι νονοί αγόρασαν σε κάθε παιδί, ό,τι χρειαζόταν για τη βάφτιση. Ας είναι καλά οι άνθρωποι. Κάτι συμβολικό έπρεπε να κάνουμε και εμείς για τους νονούς. Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι χαρακτηριστικό της βάφτισης είναι ο σταυρός. Ποιο φυτό συνδέεται με το σταυρό; ο βασιλικός. Είχαμε από το Σεπτέμβριο φυτέψει βασιλικούς, με αφορμή τον αγιασμό και την εορτή του σταυρού. Είχαμε βάλει και μερικά κλωνάρια στο νερό και είχαν βγάλει ρίζες. Στο ντουλάπι της κουζίνας είχαμε πλαστικά δοχεία από γιαούρτι του ενός κιλού, τα οποία μετατρέψαμε σε γλάστρες, κάνοντας στη βάση τους τρύπες και βάφοντάς τα με πλαστικό χρώμα. Τα υλικά τα είχαμε. Γίναμε για άλλη μια φορά κηπουροί...
Κάναμε και μια συμβολική βάφτιση μιας κούκλας στο σχολείο, εξηγώντας τους συμβολισμούς και τη σημασία του μυστηρίου. Γράψαμε και μάθαμε τις ευχές που δίνουμε σε μια βάφτιση, προς τους γονείς, τους νονούς και... στην περίπτωσή μας, προς τους νεοφώτιστους. Γεμάτοι αισιοδοξία περιμέναμε τη μέρα και την ώρα του μυστηρίου.
Από την αρχή που έπεσε η ιδέα, φροντίσαμε να προετοιμάσουμε ψυχολογικά και εκπαιδευτικά τους μαθητές, τόσο αυτούς που επρόκειτο να βαφτιστούν, όσο και τους συμμαθητές τους, που θα ήταν παρόντες. Πιστεύουμε ότι σε αυτό τον τομέα, λίγο η ευαισθησία που χαρακτηρίζει τον κλάδο μας, λίγο οι γνώσεις παιδαγωγικής και ψυχολογίας που διαθέτουμε, μάς βοήθησαν πολύ και είχαμε θεαματικά αποτελέσματα. Είχαμε προγραμματίσει να τελεστεί το μυστήριο ανήμερα του Αγίου Νεκταρίου, μετά το μηνιαίο εκκλησιασμό των μαθητών μας. Κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας. Τώρα περιμέναμε να βάλει το χέρι Του και ο Θεός...
