Στις 05 Νοεμβρίου 2018 επισκεφθήκαμε, τη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, δίνοντας έμφαση στην αίθουσα του Πάνου Αραβαντινού, καθότι πριν από ένα χρόνο είχαμε ξαναεπισκεφθεί το χώρο της Πινακοθήκης και είχαμε δουλέψει περισσότερο τους πίνακες ζωγραφικής και τα έργα γλυπτικής του Γεωργίου Καστριώτη.
Από τις προηγούμενες μέρες (1 και 2 Νοεμβρίου) είχαμε προετοιμαστεί για την επίσκεψη αυτή. Είχαμε δει στο διαδραστικό πίνακα του σχολείου 6 έργα –σκηνογραφίες του καλλιτέχνη και το πορτραίτο του. Τα έργα που είχαμε δουλέψει ήταν τα ακόλουθα:«Η αλεπού» του Igor Stravinsky, «Η αγάπη για τα τρία πορτοκάλια» του SergeiProkofiev, «Κάρμεν»του Bizet, «Το κουκλοθέατρο του μαστρο-Πέτρου»του Manuel de Falla, «Σαλάτα» του Milhaud, και το «Χειμωνιάτικο Παραμύθι» του WilliamShakespeare και Το πορτραίτο ήταν καλλιτέχνη:
Με τη βοήθεια της ειδικής βοηθού μας, Έλλης Λώλη, είχαμε μετατρέψει τρεις σκηνογραφίες σε παζλ (τα έργα: Η αλεπού Καλόγρια, Κάρμεν και Το κουκλοθέατρο του Μαστρο-Πέτρου) και οι μαθητές είχαν εξασκηθεί στη συναρμολόγησή τους.
Επίσης είχαμε ζωγραφίσει δικά μας κουστούμια για την αλεπού και πιθανά σκηνικά… Το παίξαμε δηλαδή σκηνογράφοι.
Με τη βοήθεια του κουκλοθέατρου που έχουμε στο σχολείο, ζωντανέψαμε το «Κουκλοθέατρο του Μαστρο-Πέτρου» και τον Πάνο Αραβαντινό.
Τον …ακούσαμε να μιλάει ο ίδιος για τη ζωή και το έργο του και να κάνει διάλογο με τα παιδιά. Διαπίστωσε με περηφάνια ότι οι μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Περάματος ήξεραν πολλά για τη ζωή του και είχαν και γνώσεις γεωγραφίας και θεάτρου. Ήξεραν για παράδειγμα πού βρίσκεται η γενέτειρα του καλλιτέχνη (Κέρκυρα), πού είναι η Αθήνα και πιο συγκεκριμένα το Πολυτεχνείο Αθηνών, πού είναι το Βερολίνο, ο τόπος που έκανε τα περισσότερα έργα του και το Παρίσι, όπου σπούδασε και πέθανε. Οι μαθητές με τη βοήθεια του Αραβαντινού έμαθαν ποια είναι η δουλειά του σκηνογράφου και ποια του σκηνοθέτη και πώς αυτοί οι δύο συνεργάζονται στην παραγωγή ενός θεατρικού έργου. Ανακάλεσαν στη μνήμη το θεατρικό έργο που είχαμε δει πρόσφατα στο Εθνικό Θέατρο και βρήκαμε ποιος ήταν εκεί η σκηνοθέτης και ο σκηνογράφος (σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου, σκηνογραφία: Ελένη Μανωλοπούλου.
Ήταν τόσο καλά προετοιμασμένοι που μόλις μπήκαν στην αίθουσα, πριν προλάβουμε να τους δώσουμε οδηγίες, έτρεξαν μέσα στην αίθουσα και αναζήτησαν τα έργα του Αραβαντινού που είχαμε δουλέψει μέσα στην τάξη. Και τα εντόπισαν όλα…!!!
Στη συνέχεια μπήκαμε στην αίθουσα με τις μακέτες και παίξαμε το παιχνίδι «Μάντεψε ποια μακέτα μου αρέσει περισσότερο».
Τα παιδιά επέλεγαν μια μακέτα και εμείς μετά από ερωτήσεις που τους κάναμε, έπρεπε να μαντέψουμε ποια μακέτα είχαν στο μυαλό τους. Στην αίθουσα αυτή, παίξαμε πάλι με «Το κουκλοθέατρο του Μάστρο-Πέτρου», καθότι είναι κάτι που τους αρέσει πολύ.
Με τη συνοδεία της κας Πάνου Αθηνάς, μουσειοπαιδαγωγού, ξεναγηθήκαμε σε όλους τους χώρους της Πινακοθήκης και ομολογουμένως δείξαμε τον καλύτερο μας εαυτό, σεβόμενοι τα έργα τέχνης και το χώρο της Πινακοθήκης και θαυμάζοντας την ομορφιά που μας περιέβαλλε.
Αφήσαμε το χρόνο να περάσει και θελήσαμε να αξιολογήσουμε τη μακροπρόσθεμη μνήμη των μαθητών. Στις 13 Νοεμβρίου, μια εβδομάδα μετά την επίσκεψη μας, τους ζητήσαμε να μας ζωγραφίσουν τι τους είχε εντυπωσιάσει περισσότερο στην αίθουσα του Πάνου Αραβαντινού. Και να τα αποτελέσματα:
Τελικά οι μαθητές μας συνάντησαν πράγματι τον Πάνο Αραβαντινό και δεν τον ξέχασαν… Ακόμα μια φορά διαπιστώσαμε ότι η τέχνη δεν κάνει διακρίσεις. Είναι για όλα τα άτομα και μιλά με τον τρόπο της στην καρδιά όλων.
Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν να πραγματοποιήσουμε αυτή την επίσκεψη. Ευχαριστούμε:
-το Γ.Ε.Ν που μας παρέχει το όχημα,
-τον οδηγό του, τον κ. Στράτο για την υπομονή που έχει πάντα μαζί μας, παρότι δε σταματάμε λεπτό να μιλάμε μέσα στο λεωφορείο,
-όλο το προσωπικό της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά για την κατανόηση και ανοχή που έδειξε στους μαθητές μας, την εξυπηρέτηση και το εκπαιδευτικό υλικό που μας παρείχε. Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε την κα Αθηνά Πάνου για όλη τη συνεργασία που είχαμε στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης.
