Η συνεχής τήρηση του προγράμματος είχε αρχίσει να μας κουράζει όλους, προσωπικό και μαθητές. Χρειαζόμασταν μία εκτόνωση και ο καλύτερος χώρος ήταν το γυμναστήριο. Είχαμε μαζέψει εκεί, πλαστικά μπουκάλια, καπάκια και βέβαια υπήρχε το αθλητικό υλικό του σχολείου. Σε λίγο ο καθένας άρχισε να λέει και μια ιδέα (brain_storming).
-Να κάνουμε σκυταλοδρομία με μπουκάλια.
-Όχι καλύτερα να γεμίζουν από τις σακούλες τα πλαστικά μπωλ (του φαγητού που λαμβάνουμε καθημερινά) με καπάκια και να τα ρίχνουν στο χάρτινο κουτί (διανομής πρωινού). Όποια ομάδα γεμίσει πρώτη το κουτί, είναι νικήτρια.
-Να διαλέξουν οι ομάδες το όνομα ενός ζώου... (για όσους δεν ξέρουν: έχουμε 2 προγράμματα με τα ζώα και κολλάμε τα ζώα παντού)
Ιδέες, ιδέες, ιδέες.... Τα παιδιά ήταν κατενθουσιασμένα. Είχαν απλώσει όλα τα "σκουπίδια": κεσεδάκια, μπουκάλια, σακούλες με καπάκια και περίμεναν να παίξουν. Επιτέλους αποφασίσαμε...
Αθλητικές δραστηριότητες
Είχαμε ξεχάσει ότι ήμασταν σε ειδικό σχολείο. Οι δυσκολίες κίνησης και οπτικο-κινητικού συντονισμού είχαν ξεχαστεί μέσα στη σχολική τάξη. Η διάσπαση προσοχής και τα προβλήματα συμπεριφοράς... είχαν κάνει φτερά...