Η δασκάλα της μέσης βαθμίδας, η κα Αγγελική είχε την εξαιρετική ιδέα να αξιοποιήσουμε τα ξύσματα από τις μπογιές και τα μολύβια. Η ιδέα έγινε με ενθουσιασμό αποδεκτή και όλοι ρίχτηκαν στη δουλειά. Τα υλικά μας είναι ό,τι βλέπετε παρακάτω, δηλαδή σκουπίδια: ξερά φύλλα πεσμένα στην αυλή του σχολείου, κυρίως ευκαλύπτου και ελιάς, κομμάτια φλοιού ευκαλύπτου και ξύσματα από μολύβια και μπογιές, από αυτά που όπως ξέρετε γεμίζουν καθημερινά τα καλαθάκια των τάξεών μας.
Τα παιδιά χώρισαν τα ξύσματα των μολυβιών με βάση το χρώμα - εξαιρετική εκπαιδευτική διαδικασία ταξινόμησης- και το έκαναν με πολλή όρεξη γιατί είχαν ένα σκοπό: να φτιάξουν με αυτά ένα πίνακα, ένα δικό τους έργο τέχνης που θα στόλιζε το χώρο του σχολείου τους.
Φυσικά όλοι οι εκπαιδευτικοί ήταν κοντά τους, για να τα βοηθήσουν να τοποθετήσουν σωστά το φύλλο ή το ξύσμα, για να τους πιάσουν το χέρι όπου αυτό ήταν απαραίτητο, για να συζητήσουν την εικόνα που ήθελαν να σχηματίσουν....
Με πινέλο μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές: χρώματα στα φτερά της πεταλούδας, στη λίμνη, δρόμος...
Στη συνέχεια καλύπτουμε με χρώμα το φόντο του έργου ταμπονάροντας. Για να γίνει το ταμπονάρισμα χρησιμοποιήθηκαν χρώματα ακουαρέλας και φελλός.
Η τέχνη, στο χώρο του σχολείου, ως συναισθηματική και νοητική έκφραση, ενώνει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, τονώνει το αυτοσυναίσθημα και κοινωνεί όσα δεν μπορεί να πει η γλώσσα (ο προφορικός λόγος).
