«Εσύ κι εγώ μαζί... δημιουργούμε ένα θαυμαστό καινούριο κόσμο»: το Νοέμβριο του 2016, λάβαμε πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα ιδιαίτερο Φεστιβάλ με αυτόν τον τίτλο. Όταν είδαμε ότι ο φορέας που οργανώνει την όλη δράση είναι η Artability εκ μέρους της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών Πόρτα Ανοικτή, δεν είχαμε καμιά αμφιβολία για τη συμμετοχή μας. Θα ανοίγαμε κι εμείς την πόρτα της δικής μας καρδιάς και θα συμμετείχαμε με όποιες ικανότητες διαθέτουμε. Έχουμε μάθει πια ότι αξία έχει η συμμετοχή. Δίνοντας το παρόν επικροτούμε την προσπάθειά τους και ενισχύουμε το έργο τους. Αποφασίσαμε να συμμετέχουμε με ένα ένα έργο ζωγραφικής σε καμβά και με κάποια τραγούδια. Μουσικό δεν έχουμε, καλλίφωνοι δεν είμαστε αλλά μας αρέσει να τραγουδάμε και αυτό μας είναι αρκετό. Το «Εσύ κι εγώ μαζί... δημιουργούμε ένα θαυμαστό καινούριο κόσμο» στο δικό μας το μυαλό και την καρδιά έγινε «Εγώ κι Εσύ και... όλοι μαζί».
Συζητήσαμε με τους μαθητές τις ιδέες για το έργο ζωγραφικής και ξεκινήσαμε τη δουλειά ανακατεύοντας διάφορες τεχνικές: κολλάζ, ζωγραφική, δακτυλομπογιές, τέμπερα.... Απ'όλα είχε τούτο το έργο...
ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΜΒΑ
Κόβουμε κόλλες γλασέ σε μικρά κομμάτια
Κολλάμε τα κομμάτια στο ουράνιο τόξο του καμβά
Φτιάχνουμε με δαχτυλομπογιές τη γη μας
Φτιάχνουμε τα μπαλόνια χρησιμοποιώντας ποικιλία υλικών, υφών και χρωμάτων
Βάφουμε το φόντο του έργου με τέμπερα
Μπαίνει η τελευταία πινελιά: Ο λογότυπος του σχολείου και η φράση-κλειδί "Η διαφορετικότητα είναι στη φύση μας"
Το κείμενο που συνοδεύει το έργο είναι το ακόλουθο:
{«Εγώ κι Εσύ και ?όλοι μαζί»: αυτό μας έδωσε την ιδέα, την έμπνευση και η συζήτηση με τα παιδιά δημιούργησε το έργο. Θέλαμε ένα ουράνιο τόξο. Κάναμε τις γραμμές του τόξου και το γεμίσαμε με χρώματα, με την τεχνική του κολλάζ. Με τη χρωματική του ποικιλία συμβολίζει την ποικιλομορφία της ανθρώπινης κοινωνίας, τη διαφορετικότητα της ανθρώπινης φύσης. Εγώ και Εσύ μαζί, τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας, σε σκέψεις, ικανότητες, χαρακτηριστικά, τρόπο έκφρασης, μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο πιο όμορφο, όπως τα χρώματα, δεμένα αρμονικά φτιάχνουν το ουράνιο τόξο.
Με τα δακτυλάκια μας, βουτώντας τα σε δακτυλομπογιές χρωματίσαμε τη γη μας, το ζωντανό πλανήτη. Ο καθένας μας με τα λόγια και τα έργα μας, με τον τρόπο ζωής μας, αφήνουμε το αποτύπωμά μας σε αυτή τη γη αλλά και στη μνήμη και στις καρδιές των ανθρώπων που ζουν γύρω μας.
Τα μπαλόνια είμαστε όλοι εμείς, που μπορούμε να υπερβούμε τις μικρότητές μας και να αναζητήσουμε τη φιλαλληλία, την αλληλοκατανόηση, την αλληλοαποδοχή, για να ?ρθουμε πιο κοντά μεταξύ μας, για να φτιάξουμε έναν κόσμο που θα χωράνε όλοι, όλα τα χρώματα, όλα τα μεγέθη, όλες οι ελλείψεις, όλα τα λάθη και όλα τα σωστά, όπου θα χωράει ο καθένας όπως είναι. Τα μπαλόνια δεν είναι κανένα ίδιο με το άλλο. Ακόμα κι αν έχει το ίδιο χρώμα, έχει διαφορετική υφή. Ο καθένας μας είναι μοναδικός, υπέροχος αλλά μόνο μέσα από τη συνύπαρξη με τους άλλους, αποκτά οντότητα, αξιοποιεί το δυναμικό του, αισθάνεται και συναισθάνεται. Για φανταστείτε ένα μπαλόνι μόνο του στον ουρανό και μετά έναν ουρανό γεμάτο μπαλόνια. Είναι το ίδιο;
Για αυτό το «ΜΑΖΙ», αποφασίσαμε να συμμετέχουμε κι εμείς στη γιορτή που μας καλέσατε. Για να κάνουμε το ΕΓΩ να πλησιάσει το ΕΣΥ και το ΕΜΕΙΣ να πλησιάσει το ΕΣΕΙΣ. }
Για αυτό το «ΜΑΖΙ», αποφασίσαμε να συμμετέχουμε κι εμείς στη γιορτή που μας καλέσατε. Για να κάνουμε το ΕΓΩ να πλησιάσει το ΕΣΥ και το ΕΜΕΙΣ να πλησιάσει το ΕΣΕΙΣ.
