
Τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016 απολαύσαμε ένα παραδοσιακό γάμο στο Μουσείο Μπενάκη (Ταξίδι στο παρελθόν και στην παράδοση-Μουσείο Μπενάκη). Την επόμενη μέρα σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα ...σύγχρονο γάμο στο σχολείο. Η συγκεκριμένη εκπαιδευτική διαδικασία εντάσσεται στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος "Στον τροχό της επικοινωνίας, παίζω με φράσεις και κανόνες συμπεριφοράς" και βασικός στόχος μας είναι να μπορούν οι μαθητές μας να ανταποκρίνονται σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως είναι ο γάμος, η βάφτιση, μια ονομαστική εορτή, γενέθλια και άλλα. Στην προκειμένη περίπτωση θέλαμε να καταλάβουν τι γίνεται στην εκκλησία κατά τη διάρκεια του μυστηρίου του γάμου, πώς γίνεται το κάλεσμα των συγγενών και φίλων στη εποχή μας και τι λέμε στο ζευγάρι, στους κουμπάρους και στα μέλη της οικογένειας των νεονύμφων, όταν μετά τη λήξη του μυστηρίου, στήνονται στη σειρά για να τους ευχηθούμε.
Έγινε καταμερισμός εργασιών: η ανώτερη βαθμίδα ανέλαβε τα προσκλητήρια, τις βέρες, τις μπομπονιέρες και τις ευχητήριες κάρτες. Η μέση και κατώτερη την αναπαράσταση του θεατρικού δρώμενου του γάμου (γαμπρός, νύφη, κουμπάρος, γονείς ζευγαριού).



Η δασκάλα της Ανώτερης βαθμίδας μας έφερε προσκλητήρια από το γάμο της.
Καταγράψαμε τις πληροφορίες που περιέχει ένα προσκλητήριο και είναι απαραίτητες σε όλα τα προσκλητήρια. Αυτές είναι:
- ο χρόνος δηλαδή η ημερομηνία και η ώρα τέλεσης του μυστηρίου,
- ο τόπος (ιερός ναός και περιοχή)
- τα ονόματα των νεονύμφων και
- τα ονόματα των οικογένειών των νεονύμφων.
Έτσι έχοντας υπόψη αυτές τις πληροφορίες φτιάξαμε και το προσκλητήριο του... δικού μας γάμου, πρώτα με μολύβι σε χαρτί και μετά στον υπολογιστή. Με αφορμή το προσκλητήριο, είδαμε και την εισαγωγή εικόνας σε κείμενο.
Ευχηθήκαμε στο ζευγάρι: "η ώρα η καλή"



Στη διάρκεια του στολισμού της νύφης, διαλέξαμε παραδοσιακά τραγούδια του γάμου από το you tube για να εξοικειωθούν οι μαθητές με τα μουσικά ακούσματα του τόπου μας (τραγούδια του γάμου).



Οι βέρες - δική μας έμπνευσης.
Ντύσαμε και στολίσαμε τους νεόνυμφους, αλλάξαμε τα στέφανα και τις βέρες, χόρεψαν τον Ησαΐα... στήθηκαν και... ευχηθήκαμε:
- στο ζευγάρι: "να ζήσετε και καλούς απογόνους"
- στον κουμπάρο: "πάντα άξιος"
- στους γονείς και λοιπούς συγγενείς: "να σας ζήσουν".
Δεν τους είπαμε ότι στους γάμους δεν ευχόμαστε ποτέ: "Και του χρόνου", γιατί αν το λέγαμε μόνο αυτό θα κρατούσαν.
Από ένα τέτοιο χαρούμενο γεγονός δε θα μπορούσε να λείπει ο χορός και το τραγούδι. Και τι καλύτερο από τα παραδοσιακά τραγούδια: Σήμερα γάμος γίνεται. Σήμερα λάμπει ο ουρανός
Όσο για το τραπέζι του γάμου, επειδή είμαστε της υγιεινής διατροφής, περιελάμβανε γάλα, σάντουιτς με ομελέτα και λαχανικά και μήλο (αυτό ήταν το δεκατιανό γεύμα της Τρίτης).
Είναι περιττό να σας πούμε τα γέλια που κάναμε και πόσο το διασκεδάσαμε. Κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς οι εκπαιδευτικοί για να μην ...καούμε (burn out). Είναι ωραίο το γέλιο και η διασκέδαση να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Θέλαμε να δουλέψουμε και την αγγελία του γάμου σε εφημερίδα. Αλλά διαπιστώσαμε ότι θα γινόταν μόνο από έναν μαθητή και μπορούσε να χαλάσει το όλο κλίμα της διασκέδασης και του κεφιού. Έτσι αποφασίσαμε να το παραλείψουμε.
Και τώρα που μάθαμε από γάμους, ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο ... "το γάμο του κάβουρα" εν όψει των αποκριών.
Η βιωματική μάθηση αφυπνίζει όλες τις αισθήσεις και κινητοποιεί το συναίσθημα. Ό,τι μπαίνει στην καρδιά, καταγράφεται και στη μνήμη.
Όπως θα έχετε διαπιστώσει, δεν περνάμε καθόλου άσχημα στο Ειδικό Σχολείο...