Ψιχαλίζει, ψιχαλίζει
στη μικρή μας την αυλή?
Το φθινόπωρο αρχίζει,
τ? αγαπώ πολύ, πολύ.
Το ?χω μέσα στην καρδιά μου
και πετάω απ? τη χαρά
να μαζεύω στην ποδιά μου
φύλλα κίτρινα, ξερά.
΄΄΄΄΄΄΄΄
Οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές ξεκίνησαν... Οι πρώτες ψιχάλες έγιναν μπόρες και ο κήπος μας ποτίστηκε για τα καλά. Βγήκαν και τα σαλιγκάρια χωρίς το σπίτι τους και τα παρατηρήσαμε. Γυμνοσάλιαγκες λοιπόν οι πρώτοι φθινοπωρινοί επισκέπτες μας,
Σκεφτήκαμε λοιπόν να τα καλέσουμε και στην τάξη μας...
Ξάπλωσαν λοιπόν πάνω στα πεσμένα φύλλα του δέντρου. Η τάξη της ανώτερης βαθμίδας συνειδητοποίησε για τα καλά ότι το καλοκαίρι πέρασε και μπήκε το φθινόπωρο. Καιρός για ... δουλειά και διάβασμα.
Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, διαβάσαμε και το παραμύθι του Μιχαήλ Άνθη "Το σαλιγκάρι που ήθελε να γυρίσει τον κόσμο".
Η Μίνα, η σαλιγκαρίνα, είναι ένα πολύ ευαίσθητο και τρυφερό σαλιγκάρι εκτροφείου. Αλλά είναι δυστυχισμένη επειδή ξέρει ότι η μοίρα της γράφει να καταλήξει στην κατσαρόλα κάποιου καλοφαγά. Έτσι, την ώρα που ο ιδιοκτήτης του εκτροφείου Θρασύβουλος Κεφάλας μαζεύει τα σαλιγκάρια για να τα συσκευάσει και να τα πουλήσει στην αγορά, η Μίνα καταφέρνει να το σκάσει κρυφά και να βγει για πρώτη φορά στη ζωή της στο μεγάλο κόσμο.......
Η ιστορία του σαλιγκαριού που ήθελε να γυρίσει τον κόσμο, είναι μια αστεία και τρυφερή ιστορία, πάνω στην ανάγκη κάθε ζωντανού πλάσματος για ελευθερία. Μια ελευθερία όμως που δεν είναι εύκολη, γιατί προσκρούει πάνω στα συμφέροντα εκείνων που ζουν εκμεταλλευόμενοι τους άλλους και ως εκ τούτου δεν τους θέλουν ελεύθερους.
Όμως εκεί είναι το μεγαλείο της αλήθειας.
Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Η αγάπη είναι το δώρο που αν το δώσεις το παίρνεις πίσω εκατό φορές. Και ...δεν είναι ντροπή να μην έχει κανείς πολλά λεφτά, είναι ντροπή να μην έχει μεγάλη αγκαλιά. Ελευθερία και αγάπη, φαίνεται να χάνουν τις μάχες, αλλά στο βάθος και στην ουσία, κερδίζουν πάντοτε τον πόλεμο!
