Λένε ότι κάθε δρόμος έχει τη δική του ιστορία. Εμείς θα προσθέταμε ότι και κάθε κήπος έχει τη δική του ιστορία ή τουλάχιστον ο δικός μας έχει.
Το 2009 που έγινε η πρώτη ανακαίνιση του σχολείου με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από συναυλία του Γιάννη Πλούταρχου, μεταξύ άλλων έργων, ο κήπος στρώθηκε με χλοοτάπητα που ποτιζόταν από ρυθμιζόμενο σύστημα αυτόματου ποτίσματος. Το αμέσως επόμενο καλοκαίρι κλάπηκε το σύστημα ποτίσματος και ο χλοοτάπητας καταστράφηκε, αναγκάζοντάς μας σταδιακά να αφαιρούμε το πλέγμα που είχε τοποθετεί στο χώμα για να τον συγκρατεί, καθώς γινόταν συχνά αιτία να σκοντάφτουν οι μαθητές και να πέφτουν.
Οι μόνιμοι, ανθεκτικοί κάτοικοί του, ένα κλήμα, μια ελιά, μια καρυδιά και μια πικροδάφνη. Η καρυδιά λόγω του ύψους και του όγκου της γινόταν άθελά της , προστατευτικό παραπέτασμα για κάλυψη επίδοξων ληστών. (Αθέατοι ήταν και αυτοί που εισήλθαν στο σχολείο στις 27 Δεκεμβρίου του 2014 ?). Επίσης, λόγω και της φθοράς που δημιουργούσε με τις ρίζες της στον τοίχο που περιβάλλει το σχολείο, αποφασίστηκε από το δήμο το κόψιμο του δέντρου το Φεβρουάριο του 2014, μολονότι τα δύο τελευταία χρόνια μας είχε δώσει αρκετά καρύδια και τα παιδιά απολάμβαναν τη συγκομιδή του καρπού. Όμως λόγοι λειτουργικότητας επέβαλαν αυτή την ενέργεια.
Κατά το σχολικό έτος 2012-13, κατόπιν επιστολής που στείλαμε στον Βοτανικό Κήπο Ιουλίας και Αλέξανδρου Ν. Διομήδους (Α.Π.37/19-03-2013), παραλάβαμε 21 φυτά, τα οποία φυτέψαμε με τη βοήθεια των κηπουρών του δήμου Περάματος. Τα συγκεκριμένα φυτά, φυτεύτηκαν από τα ίδια τα παιδιά στα πλαίσια προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που υλοποιήσαμε με τίτλο: «Σκάψιμο, φύτεμα, σκάλισμα, πότισμα» και αξιοποιήθηκαν στα πλαίσια προγράμματος αισθητηριακής ανάπτυξης.
Πιστεύουμε ότι οι μαθητές μας κέρδισαν πολλά από την όλη διαδικασία. Αποφάσισαν να τα προσέχουν και να τα ποτίζουν καθημερινά και να μην αφήνουν κανέναν να τα χαλάσει. Στην ερώτηση εκπαιδευτικού: «Τι χρειάζονται τα φυτά για να μεγαλώσουν;», απάντησαν: «χώμα, αέρα, ήλιο, νερό και?.», ένας μαθητής πρόσθεσε «αγάπη». Ας κρατήσουμε τα θετικά?
Τα είχαμε φυτέψει αρχές Απριλίου και για να μην ξεραθούν το καλοκαίρι, με έξοδα του προσωπικού, τοποθετήθηκε αυτόματο ποτιστικό. Το μηχάνημα ήταν συνδεδεμένο σε εσωτερική βρύση, για να αποτρέψουμε την κλοπή και ήταν ρυθμισμένο να ποτίζει κάθε απόγευμα.
Τέλη Αυγούστου 2013, επιστρέφοντας στο σχολείο, διαπιστώνουμε ότι τα φυτά ήταν στην πλειοψηφία τους ξεραμένα. Είχαν κόψει το σωλήνα ποτίσματος στο σημείο που έβγαινε από τον τοίχο για να πάει στον κήπο. Ίσως κάποιος είχε μεγάλη ανάγκη νερού να ξεδιψάσει. Αλλά τα φυτά δίψαγαν. Φροντίσαμε τα εναπομείναντα, τα οποία όντως ήταν και τα πιο ανθεκτικά, 6 θάμνοι.
Απρίλιος 2014: Στα πλαίσια των σχολικών μας δραστηριοτήτων δηλώνουμε για πρώτη φορά συμμετοχή στο Πρόγραμμα Let?s Do It Greece και μεταξύ άλλων βάζουμε στόχο τη φροντίδα του κήπου και το φύτεμα νέων καλλωπιστικών φυτών, τα οποία αγοράστηκαν από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας και ο οποίος συμμετείχε ενεργά στο όλο εγχείρημα. Διαλέξαμε καλλωπιστικά φυτά: ζουμπούλια, φωτιές, γαρυφαλιές, μαργαρίτες...
Δεν επιδιορθώνουμε το ποτιστικό αλλά συνδέουμε ένα λάστιχο ποτίσματος με τη βρύση της τουαλέτας, το οποίο βγαίνει από ένα παράθυρο στον κήπο και ευελπιστούμε ότι όλα θα πάνε καλά, φροντίζοντας καθημερινά για το πότισμα των φυτών . Όμως τα φυτά δεν κατάφεραν να επιβιώσουν για πολύ. Λίγο τα παιδιά που πηδούσαν τα κάγκελα για να παίξουν στην αυλή, λίγο κάποια αδέσποτα ζώα που ζητούσαν καταφύγιο στον κήπο και προστασία, μέσα στο καλοκαίρι, όλα είχαν γύρει οριστικά το κεφάλι τους και μας είχαν αποχαιρετίσει. Και τι κάναμε λοιπόν; Ποιο το όφελος από όλη αυτή την ταλαιπωρία; Η Ιθάκη μας έδωσε το μεγάλο ταξίδι? Το όλο εγχείρημα και η συνεργασία ανάμεσα σε όλα τα μέλη του προσωπικού και τους γονείς των μαθητών και κυρίως η συμμετοχή των ίδιων των παιδιών, έξω από σχολικά ωράρια και προγράμματα, μας έφερε πιο κοντά, μάθαμε πράγματα και κυρίως καταλάβαμε ότι συχνά τα πιο ωραία πράγματα διαρκούν λίγο. Η ζωή ενός λουλουδιού μπορεί να είναι ανάσα μιας ημέρας αλλά δεν παύει να αφήνει ομορφιά και μνήμες που μας γεμίζουν εσωτερικά για πολύ περισσότερο. Η ενασχόληση με τον κήπο, με το χώμα, με το φυτό είναι από μόνη της εκπαιδευτική μέθοδος παρέμβασης που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες και οδηγεί το παιδί στην ηρεμία και την αυτοδιαχείριση.
Όλα τα φυτά ξεράθηκαν; Ε? λοιπόν κάποια μανουσάκια κρύφτηκαν μέσα στους βολβούς τους και βγήκαν στον κήπο την επόμενη σχολική χρονιά, στα τέλη του χειμώνα του 2015, βγάζοντας ένα υπέροχο άρωμα.
Απρίλιος 2015:
Δηλώνουμε ξανά συμμετοχή στο πρόγραμμα Let?s Do It Greece και αυτή τη φορά είναι στο πλευρό μας και η Ελληνογαλλική Σχολή Πειραιά Jeanne d?Arc, με πρωτεργάτη την υποδιευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου, κα Μαρία Κουτρουμπούση, συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς: τον εικαστικό κ. Νίκο Σβολόπουλο και τους δασκάλους κ. Γιάννη Αποστολάκη και κ. Μάρκο Δάλλα που έθεσαν στην υπηρεσία μας τις γεωπονικές τους ικανότητες και... μαθητές της Γ΄και Δ΄τάξης του Δημοτικού Σχολείου της Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά.
Το αποτέλεσμα εξαιρετικό και κυρίως οι μαθητές μας πέρασαν υπέροχα. Βασικός στόχος, μεταξύ άλλων, η συνεργασία των μαθητών των δύο σχολείων και το άνοιγμα του ειδικού σχολείου στο γενικό.
Οι τοίχοι της αυλής ζωγραφίστηκαν. Γέμισαν φως και χρώμα, για να φωτίζουν τις συννεφιασμένες φθινοπωρινές και χειμωνιάτικες μέρες της σχολικής μας ζωής.
Ο ποιητής του Αιγαίου και του ήλιου γράφει: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
Στην αυλή είχαμε το κλήμα του αμπελιού, είχαμε και μια ελιά, χάρη στην οποία η συνάδελφος κα Μπουρού Αργυρώ, κατά το σχολικό έτος 2013-14 σχεδίασε και υλοποίησε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα: «Ένα ευλογημένο δέντρο στην αυλή του σχολείου μας.» Τι έλειπε; Το καράβι, για το οποίο φέτος η προαναφερθείσα συνάδελφος είχε αναλάβει πρόγραμμα με θέμα: «Ταξιδεύοντας σε Θάλασσες, Πελάγη, Ωκεανούς». Δύο βάρκες λοιπόν, που ήξεραν με τι λαχτάρα τις περιμέναμε για να σαλπάρουμε για το όνειρο, άραξαν στον τοίχο του σχολείου βγαίνοντας μέσα από τα κύματα.
Και ο κήπος; Τι απέγιναν τα φυτά που φυτεύτηκαν; Ένας συνάδελφος είχε προσπαθήσει να επιδιορθώσει ανεπιτυχώς το ποτιστικό, αλλά στα σημεία που είχε κοπεί, ξανακοβόταν. Χρησιμοποιήσαμε λοιπόν πάλι το λάστιχο ποτίσματος, όπως είχαμε κάνει και πέρυσι. Τα περισσότερα από τα φυτά που είχαν τοποθετηθεί κοντά στον τοίχο άντεξαν και μεγαλώνουν ?
Ιούνιος 2015: το σχολείο πρόκειται να κλείσει και είμαστε στο αποκορύφωμα των εργασιών (αποδεικτικά, βαθμολογίες, γιορτή λήξης, εκθέσεις αξιολόγησης, πίνακες και κόντρα πίνακες? με στατιστικά και στοιχεία μαθητικού δυναμικού). Ένα τηλεφώνημα από το Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο ΔΕΣΜΟΣ, μας θέτει το ερώτημα αν χρειαζόμαστε εθελοντική εργασία, με σκοπό τη βελτίωση του σχολικού μας περιβάλλοντος. Ο ΔΕΣΜΟΣ μας φέρνει σε επαφή με την επιχείρηση Asset Ogilvy Public Relations, η οποία δραστηριοποιείται από το 1991 στο χώρο της επικοινωνίας και από το 2010 είναι η μεγαλύτερη εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα. Ακολουθεί επικοινωνία με την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων κα Αναστασίου Ελένη και πληροφορούμαστε ότι στα μέσα Ιουλίου ξεκινούν οι εργασίες.
Μέρος του σχεδίου ανακαίνισης είναι και ο κήπος και αυτή τη φορά προγραμματισμένα όλα από ειδικούς. Δε συζητήσαμε καθόλου την πρόταση για ελαστικό τάπητα. Η φύση είναι αναντικατάστατη και πιο κοντά στη φύση των παιδιών. Έπρεπε να φροντιστεί πιο συστηματικά όλος ο χώρος της μικρής μας αυλής και φυσικά ο κήπος, να παραμείνει κήπος με χώμα, με την όποια ταλαιπωρία συνεπάγεται αυτό. Τα πιο όμορφα πράγματα απαιτούν κόπο και φροντίδα?
Είχαν επισημάνει ότι ένα από τα φρεάτια ήταν ακάλυπτο και γύρω του είχε υψομετρική διαφορά από το δάπεδο. Έπρεπε να τοποθετηθούν πλάκες και να ανέβει σε ύψος. Επίσης υπήρχε ανάλογο κενό ανάμεσα στο δάπεδο της αυλής και στο χώμα του κήπου. Έπρεπε να στρωθεί ο κήπος με χώμα, ώστε να καλυφθούν οι διαφορές και τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε? Λεπτομέρειες που κάνουν την ποιότητα και τη διαφορά στην αισθητική του χώρου.
Παρασκευή 17 Ιουλίου, στα πλαίσια της 2ης Ημέρας Εθελοντισμού της Asset Ogilvy Public Relations, μια ομάδα νεαρών ατόμων, 32 άτομα συνολικά, κατακλύζουν το χώρο.
Τριάντα-δύο άτομα ήρθαν σιωπηρά, χωρίς να τύχουν ιδιαίτερης υποδοχής και φιλοξενίας, σε ένα άδειο σχολείο, χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς μαθητές και δούλεψαν για μας, για να βρουν οι μαθητές μας το Σεπτέμβριο το σχολείο τους ομορφότερο, φροντίζοντας εκτός από τη διακόσμηση των τοίχων και τη φύτευση του κήπου με καλλωπιστικά φυτά, ώστε να γεμίσει όλος ο κήπος λουλούδια και αρωματικά φυτά. Δυόσμος, λεβάντα, αρμπαρόριζα (Πελαργόνιον το βαρύοσμον, κατά το επιστημονικότερον), δεντρολίβανο, μαντζουράνα, ιβίσκοι, μαργαρίτες- ανθέμιδες γεμίζουν με χρώμα και άρωμα τον προαύλιο χώρο του σχολείου μας,
H Asset Ogilvy Public Relations στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Περάματος
