Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Περάματος

• Εξωσχολική δραστηριότητα
• πρόγραμμα καινοτόμων δράσεων

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017: Στο εργαστήρι κεραμικής της κας Βούλας Καρνάκη βάφουμε τα καραβάκια που είχαμε φτιάξει την προηγούμενη φορά.

Τα αφήσαμε για να ψηθούν στο μικρό καμίνι και θα τα πάρουμε την επόμενη φορά.

Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη επίσκεψη στο εργαστήρι κεραμικής, σε 15 μέρες, για να πάρουμε ο καθένας το καραβάκι του.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Πολιτιστικών Θεμάτων

• Εξωσχολική δραστηριότητα
• πρόγραμμα καινοτόμων δράσεων

Πριν μερικές μέρες μας επισκέφθηκε στο σχολείο η γλύπτρια, κα Βούλα Καρνάκη και μας πρότεινε να συνεχίσουμε τη συνεργασία που είχαμε μαζί της πριν μερικά χρόνια. Το 2012-14 πηγαίναμε σε χώρο που μας διέθετε ο Δήμος Περάματος. Αυτή τη φορά μας πρότεινε  το προσωπικό της εργαστήρι, στην οδό Αγίου Νικολάου 27, τελείως δωρεάν  για τους μαθητές μας, δύο φορές το μήνα (μία φορά το δεκαπενθήμερο), ημέρα Παρασκευή.

Η κεραμική τέχνη, είναι το αρχαιότερο ίσως επάγγελμα στον κόσμο. Ως πρωτόγονη τέχνη συνδέεται με την πολιτισμική εξέλιξη του ανθρώπου. Ο πηλός, το μοναδικό υλικό και η φωτιά, το βασικό στοιχείο, χρησιμοποιήθηκαν μαζί για να δώσουν τις πρώτες μορφές αντικειμένων καθημερινής χρήσης. Ο άνθρωπος αγαπούσε πάντα την ενασχόληση με την άμορφη μάζα του πηλού, γιατί μπορούσε εύκολα να του δώσει σχήμα και να το μετατρέψει σε μέσο έκφρασης.

Στα παιδιά λειτουργεί εργοθεραπευτικά και ψυχοθεραπευτικά. Γι? αυτό και βλέπουμε συχνά τα μικρά παιδιά να ασχολούνται με τα χώματα και την άμμο και να το χαίρονται περισσότερο από ένα ακριβό παιχνίδι.

Το προσωπικό ενθουσιάστηκε από την πρόταση. Καθότι δεν έχουμε εργοθεραπευτή, το δικαιολογήσαμε στο ωρολόγιο πρόγραμμά μας ως εργοθεραπεία. Η πρώτη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε σήμερα 6 Οκτωβρίου 2017, στις 11 το πρωί με το λεωφορείο που μας παραχωρεί το Γ.Ε.Ν. (τους ευχαριστούμε πολύ).  Η κυρία Καρνάκη μας υποδέχτηκε στο χώρο της, γεμάτη αγάπη για τους μαθητές μας.

Το εργαστήρι της είναι ένας χώρος που σε ταξιδεύει στην τέχνη και στον χρόνο. Έργα τέχνης, πινέλια, μπογιές,κόλλες, χρώματα, αντικείμενα παλαιότερων εποχών (ένας καλόγηρος, ένα ράδιο της δεκαετίας του ?30-?40?), πίνακες με γνωμικά, παλιά αντικείμενα με νέα χρήση?. σου δημιουργούν την επιθυμία να εξερευνήσεις το χώρο, να παρατηρήσεις το καθετί, να ανακαλύψεις την ιστορία του κάθε αντικειμένου.

Τα παιδιά της ανώτερης και μέσης  βαθμίδας είχαν μια ιδιαίτερη  περιέργεια για το καθετί που έβλεπαν και δε σταματούσαν να ρωτούν. Κι εκείνη ανταποκρινόταν σε κάθε τους ερώτηση.  Τους μίλησε για τα είδη του πηλού (μαλακό, σκληρό), για το είδος της κόλλας που χρησιμοποιούμε στην κεραμική, για τα αντικείμενα  που μπορούμε να κατασκευάσουμε.

Όταν οι ερωτήσεις κόπασαν, ξεκινήσαμε τη δημιουργία. Μας πρότεινε να ξεκινήσουμε με καράβια. Μας βοήθησε και κάθε παιδί απόκτησε ένα πήλινο καράβι που έπρεπε να διακοσμήσει.

Με τη βοήθεια της γλύπτριας και του προσωπικού, κάθε παιδί διακόσμησε το καράβι του. Τα αφήσαμε να στεγνώσουν και σε κάποια επόμενη συνάντηση θα τα βάψουμε.

Περάσαμε πολύ όμορφα και περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη επίσκεψη στο εργαστήρι κεραμικής.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Πολιτιστικών Θεμάτων

• Εξωσχολική δραστηριότητα
• πρόγραμμα καινοτόμων δράσεων

         11 Οκτωβρίου 2017: Επίσκεψη στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά. Από την προηγούμενη μέρα είχαμε προετοιμαστεί για την επίσκεψη αυτή.  Μέσα από φωτογραφίες  είχαμε δει το χώρο που θα επισκεπτόμασταν και είχαμε παρατηρήσει κάποιους πίνακες ζωγραφικής γνωστών ζωγράφων (Νικόλαου και Περικλή Λύτρα, Κ. Αρτέμη, Στρατή Αξιώτη, Δώρας Μπούκη, Β. Χατζή, Κ. Γρίβα κ.ά.) και κάποια γλυπτά του Γεωργίου Καστριώτη.  Το φωτογραφικό υλικό το είχαμε εξασφαλίσει με τη βοήθεια της κας Αθηνάς Πάνου, υπεύθυνης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Πινακοθήκης.

Στόχος μας ήταν να γνωρίσουμε κανόνες συμπεριφοράς που διέπουν την επίσκεψη σε μια Πινακοθήκη, να απολαμβάνουμε την επίσκεψη σε ένα τέτοιο χώρο, να παρατηρούμε και να δημιουργούμε σχέσεις επικοινωνίας με τα έργα τέχνης, ανακαλύπτοντας μυστικά που κρύβουν και ιστορίες που αφηγούνται.

Στις 10π.μ. ήμασταν στην Πινακοθήκη. Μας υποδέχτηκαν χαμογελαστοί όλοι οι υπάλληλοι και διευκόλυναν την πρόσβασή μας στο χώρο. Η πρόσβαση είναι δυνατή σε όλους, καθότι υπάρχει ασανσέρ.

 Εντυπωσιαστήκαμε από το νεοκλασικό κτίριο, που στέγαζε πριν μερικές δεκαετίες τα «Τρία Ταυ»: Ταχυδρομείο-Τηλεφωνείο-Τηλεγραφείο. Το νεοκλασικό στη συμβολή των οδών Φίλωνος και Καραολή-Δημητρίου συγκαταλέγεται στα ωραιότερα ιστορικά κτίρια του Πειραιά.

Μπαίνοντας στο κτίριο από την είσοδο της οδού Φίλωνος, οι μαθητές είδαν το κλειστό με γυάλινη οροφή αίθριο και επιφωνήματα θαυμασμού γέμισαν το χώρο.

Ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο από την παλιά μαρμάρινη σκάλα με την ξύλινη κουπαστή και την παραδοσιακά σφυρήλατα καγκελάκια.

Μπήκαμε στην αίθουσα με τις ελαιογραφίες. Οι περισσότερες είχαν θέμα τη θάλασσα, το λιμάνι και τα καράβια. Και φυσικό ήταν αφού ήμασταν στον Πειραιά.

Κάθε μαθητής διάλεξε να παρατηρήσει ένα πίνακα. Στη συνέχεια τον περιέγραφε, με τη βοήθειά μας, στους συμμαθητές του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες και εκείνοι έπρεπε να τον αναζητήσουν μέσα στην αίθουσα. Έπειτα βρίσκαμε με τη βοήθεια της λεζάντας, το όνομα του ζωγράφου και τον τίτλο του έργου. Μιλήσαμε για τα χρώματα που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι και για τις σκιές. Διαλέξαμε ένα πίνακα που θα βάζαμε στο δικό μας το σπίτι. Σε κάποιους πίνακες μαντέψαμε την εποχή του χρόνου που αναπαριστούν. Προσπαθήσαμε ακόμα όπου υπήρχαν άνθρωποι να νιώσουμε πώς ένιωθαν. Ζωγραφίσαμε πλοία και διαλέξαμε ποιους θα βάζαμε μέσα.

Αφού χορτάσαμε τους πίνακες, περάσαμε στη αίθουσα με τα γλυπτά του Γεωργίου Καστριώτη. Βρήκαμε τα γλυπτά που είχαμε δει στον διαδραστικό πίνακα του σχολείου. Αφού τα παρατηρήσαμε προσεκτικά, προσπαθήσαμε να αναπαραστήσουμε κάποια έργα: «Μετά το λουτρό», «Ανεμοστρόβιλος» «Μεταμέλεια», «Ικεσία», «Σκλάβα»,  «Αντηλιά». "Τα αγάλματα ζωντάνεψαν", σχολίασε ένας μαθητής.

 Από τη στάση του γλυπτού «Σκλάβα», μαντέψαμε τα συναισθήματά της κοπέλας, μιλήσαμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων και καταδικάσαμε τη δουλεία. Επίσης προσπαθήσαμε, με την παρότρυνση αι καθοδήγηση των εκπαιδευτικών  να δημιουργία μια ιστορία που να συνδέει τα γλυπτά: «Σκλάβα», «Ικεσία», «Ελευθερία».  

Φεύγοντας απολαύσαμε από το παράθυρο του διαδρόμου τη θέα προς την εσωτερική αυλή και το αίθριο. Η εικόνα μας γύρισε αρκετές δεκαετίες πίσω...

Αύριο στο σχολείο θα συνεχίσουμε με τα φυλλάδια που πήραμε από την Πινακοθήκη.

Ήταν ένα πολύ δημιουργικό τρίωρο. Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν να πραγματοποιήσουμε αυτή την επίσκεψη. Ευχαριστούμε:

-το Γ.Ε.Ν που μας παρέχει το όχημα,

-τον οδηγό του, τον κ. Νίκο για την υπομονή που έχει πάντα μαζί μας, παρότι δε σταματάμε λεπτό να μιλάμε μέσα στο λεωφορείο,

-όλο το προσωπικό της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά για την κατανόηση και ανοχή που έδειξε στους μαθητές μας, την εξυπηρέτηση και το εκπαιδευτικό υλικό  που μας παρείχε. Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε την κα Αθηνά Πάνου για όλη τη συνεργασία που είχαμε στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης. Θα προσπαθήσουμε η συνεργασία αυτή να συνεχιστεί και στο μέλλον.

Από την επίσκεψη φάνηκε καθαρά ότι η τέχνη δεν κάνει  διακρίσεις. Είναι για όλα τα άτομα και μιλά με τον τρόπο της στην καρδιά όλων.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Πολιτιστικών Θεμάτων

• Εξωσχολική δραστηριότητα
• πρόγραμμα καινοτόμων δράσεων
• Θέατρο

Σάββατο 28 Μαΐου 2016: η σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μας περιμένει ... Η αυλαία σήμερα ανοίγει και για μας. Η αγωνία μας κορυφώνεται... Τα φώτα πέφτουν πάνω μας... Τα λεπτά που καθυστερεί η μουσική να ακουστεί μας φαίνονται αιώνες. "Παντρεύουνε τον κάβουρα..." το ξεκίνημα του τραγουδιού, μας βάζει στο πνεύμα της παράστασης.

Τα υπόλοιπα γίνονται αυτόματα. Τα παιδιά κινούνται στη σκηνή, σα να ήταν και χθες και προχθές εκεί. Η άνεσή τους μας εντυπωσιάζει. Ο κάβουρας και η χελώνα, το τέλειο ζευγάρι. Ο ποντικός ο καλύτερος συμβολαιογράφος. Έχει πάρει το ρόλο του πολύ σοβαρά. Ο κουμπάρος ο σκαντζόχοιρος δε σταματάει λεπτό να αλλάζει τα στέφανα. Ο τζίτζικας είναι εξαιρετικός μουσικός, το βιολί στα χέρια του παιχνίδι. Ο μέρμηγκας με καμάρι μεταφέρει τα προικιά και τα ακουμπάει στα πόδια του ζευγαριού. Ο γάιδαρος ακούγεται με το που ανεβαίνει στη σκηνή. Με το μικρόφωνο στο χέρι ξεχωρίζει αμέσως. Ο δε βάτραχος κουβαλάει το νερό με τη στάμνα, και νομίζεις ότι μόλις τη γέμισε από το ποτάμι. Θυμούνται πού πρέπει να σταθούν, πότε να κάνουν στροφή.... Δεν ξέχασαν τίποτα. Όσο για τους καλεσμένους, καμαρώνουν που έχουν τέτοιους μαθητές. Ο κόσμος συγκινείται και το χειροκρότημα είναι τόσο εγκάρδιο που μας συνεπαίρνει. ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ!!! Τίποτα δε μας αποσυντόνισε. Τα αισθητήριά μας διαχειρίστηκαν θαυμάσια όλα τα ερεθίσματα, και τον έντονο φωτισμό και το δυνατό ήχο της μουσικής και τον κόσμο και το αχανές του χώρου που απλωνόταν μπροστά στα μάτια μας.

Έφτασε η στιγμή της υπόκλισης και η καρδιά μας ξαναπήγε στη θέση της. Τo δυνατό χειροκρότημα ήταν η καλύτερη επιβράβευση, η επιβεβαίωση ότι όλα πήγαν θαυμάσια. Και αυτό που απέμενε ήταν να βρούμε... το άνοιγμα της αυλαίας για να αποχωρίσουμε, να πάμε και πάλι πίσω από τη σκηνή, εκεί που ο χώρος μας είναι οικείος και μπορούμε να ξαναγίνουμε ο εαυτός μας.

Μας δόθηκε και αναμνηστικό συμμετοχής...πολύ καλαίσθητο.  Αλλά και χωρίς το αναμνηστικό σας διαβεβαιώνουμε ότι αυτή η εμπειρία θα μας μείνει αξέχαστη. 

Το βίντεο που ακολουθεί είναι η μια μαρτυρία της εμπειρίας που ζήσαμε:

Ευχαριστούμε από καρδιάς:

• το τουριστικό γραφείο του κ. Αλεξόπουλου και την κα Αλεξοπούλου ιδιαιτέρως, για την εξασφάλιση μεταφορικού μέσου για τη μεταφορά των μαθητών μας από και προς το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ημέρα Σάββατο.
• τους γονείς των μαθητών μας για την συνεργασία και την παρουσία τους,
• την κα Αρβανιταντώνη, υπεύθυνη Πολιτιστικών Προγραμμάτων Π.Ε. Πειραιά για την ευκαιρία που μας έδωσε,
• το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και όλο το προσωπικό του, για τη φιλοξενία και τη συνεχή συμπαράστασή του καθ' όλη τη διάρκεια της παρουσίας μας εκεί
• το σχολικό σύμβουλο Ε.Α.Ε. 9ης Περιφέρειας κ. Γ. Μπαλαμώτη,  και τους συναδέλφους ειδικής και γενικής αγωγής για την παρουσία τους στην εκδήλωση και την ηθική υποστήριξη που μας παρείχαν,
• και κυρίως τα μέλη του προσωπικού του σχολείου που δεν υπολόγισαν το χρόνο και τον κόπο και αποφάσισαν ομόφωνα ένα τέτοιο εγχείρημα.

Ευχαριστούμε τέλος τους πιο σημαντικούς συντελεστές της παράστασης: τα παιδιά μας που συνεργάστηκαν και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.                                             

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Πολιτιστικών Θεμάτων