Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016
"Ένας λαός που χάνει τα έθιμά του, χάνει μεγάλο μέρος από την ψυχή του", λέει ο Γιώργος Σεφέρης. Αυτό το κομμάτι της ψυχής αναζητήσαμε στο Μουσείο Μπενάκη, το πρωί της Δευτέρας 15 Φεβρουαρίου 2016. Βαδίσαμε στα χνάρια της παράδοσής μας, ψηλαφίσαμε εμπειρίες και βιώματα που ύφανε ο αργαλειός του χρόνου με τα στημόνια του τόπου. Όλα αυτά με τη βοήθεια της νεοελληνικής συλλογής του Μουσείου Μπενάκη και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "Βλέπω, αγγίζω, αισθάνομαι τη ζωή και την τέχνη", που σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε από τις κυρίες Μαρία Ζαμενοπούλου και Μαρία Καρβουνάκη.
Είναι η δεύτερη χρονιά που παρακολουθούμε το πρόγραμμα και μάλιστα με τους ίδιους μαθητές. Μπορεί ο τίτλος να παραμένει ο ίδιος αλλά το αντικείμενο ήταν τελείως διαφορετικό. Με τη συνεργασία των εμψυχωτριών του προγράμματος, το πρόγραμμα φέτος "προσαρμόστηκε στα μέτρα μας". Έτσι συνδέθηκε με το πρόγραμμα σχολικών δραστηριοτήτων που υλοποιείται φέτος στο σχολείο με τίτλο "Στον τροχό της επικοινωνίας, παίζω με φράσεις και κανόνες συμπεριφοράς", μέσω του οποίου μαθαίνουμε φράσεις και συμπεριφορές που εφαρμόζουμε σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις. Μια τέτοια εκδήλωση είναι και ο γάμος.
Αφού είδαμε το σπερβέρι (το ροδίτικο παραπέτασμα που κρέμεται από το ταβάνι και περιβάλλει το νυφικό κρεβάτι) και υφαντά που συνδέονται με την προίκα της νύφης, καθίσαμε σε κύκλο μπροστά στον Κοζανίτικο οντά του Μουσείου και ... ξεκίνησε το πανηγύρι του γάμου. Γιατί ο γάμος σε τούτο τον τόπο είναι γλέντι και γιορτή και φασαρία... και κρατάει μέρες.
Είδαμε σχετικές εικόνες και μπήκαμε στο πνεύμα της γιορτής. Πήραμε μια γεύση και μια ...μυρωδιά από τα γλυκά του γάμου και πιο συγκεκριμένα από τα αρώματα που κρύβονται μέσα στα παραδοσιακά γλυκά. Πιάσαμε, μυρίσαμε και κάποιοι δοκιμάσαμε... κανέλλα, κανελλογαρύφαλλο, ροδόνερο και μαστίχα. Οι αισθήσεις μας είχαν αφυπνιστεί...
Καιρός να μοιράσουμε τα προσκλητήρια του γάμου. Κι αν περιμένετε τυπωμένα χαρτιά και φακέλους, πέσατε έξω. Με το μπουκάλι το ρακί, την τσικουδιά ή το κρασί, γυρνάμε από σπίτι σε σπίτι φίλων και συγγενών, της νύφης και του γαμπρού, και αναγγέλλουμε το γεγονός, καλώντας τους στη χαρά μας. Ως καλεσμένοι ευχόμαστε "Η ώρα η καλή!" . Τελειώσαμε και με τα καλέσματα.
Καιρός να δούμε τα ρούχα της νύφης και του γαμπρού. Τα αγγίζουμε, νιώθουμε τις διαφορετικές υφές των υφασμάτων και των κεντημάτων και παρατηρούμε τα όμορφα σχέδια και χρώματα που έχουν. Πόσο διαφορετικά από τα σημερινά! Τι πλούσια και τι όμορφα που είναι! Όλα χειροποίητα, φτιαγμένα στον αργαλειό.
Παίζουμε και ακούμε τον ήχο από τα καμπανάκια που στολίζουν τον κεφαλοδεσμο της νύφης.
Βάζουμε στους ώμους τα κόκκινα μαντήλια που φορούν οι πιο κοντινές φίλες της νύφης και οι πιο κοντινοί φίλοι του γαμπρού και ... με χαρές και τραγούδια συνοδεύουμε τους μελλόνυμφους στην εκκλησία...
Φοράμε στο κεφάλι και τα παραδοσιακά στέφανα γάμου που φυλάσσονταν στους ναούς και έχουν στο κέντρο την Παναγία με το Χριστό ή κάποιο άλλο χριστιανικό σύμβολο. Είναι φτιαγμένα από μέταλλο και σμιλεμένα με εξαιρετική τέχνη.
Περάσαμε υπέροχα.Καιρός να γυρίσουμε στο παρόν. Το πρόγραμμα τελείωσε. Δεν τελείωσε όμως το ταξίδι. Την επομένη συνεχίζουμε στο σχολείο με αναπαράσταση σύγχρονου γάμου και βέβαια δεν παραλείπουμε να σας κρατάμε ενήμερους.
Ευχαριστούμε από καρδιάς το Μουσείο Μπενάκη και τις κυρίες Καρβουνάκη και Ζαμενοπούλου που μας μύησαν στον παραδοσιακό ελληνικό γάμο, αφυπνίζοντας όλες μας τις αισθήσεις. Για τους δικούς μας μαθητές, η πολυαισθητηριακή προσέγγιση είναι ίσως η πιο αποτελεσματική εκπαιδευτική μέθοδος, γιατί βοηθάει να γίνει η γνώση βίωμα, κινητοποιώντας το συναίσθημα.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Εκπαιδευτικές Δράσεις (Ενδοσχολικές-Εξωσχολικές)
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016
Η μέρα είναι ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη και για καλή μας τύχη έχουμε προγραμματίσει επίσκεψη στον Εθνικό Κήπο και στο Μουσείο Μπενάκη. Για την επίσκεψη στο Μουσείο Μπενάκη αναφερόμαστε αναλυτικά στην ιστοσελίδα μας http://dim-eid-peram.att.sch.gr/autosch/web/index.php/drastiriotites/ekpaideftikes-draseis-endosxolikes-eksosxolikes/71-taksidi-sto-parelthon-kai-stin-paradosi-mouseio-benaki.
Στον Εθνικό Κήπο επισκεπτόμαστε το πάρκο με τα ζώα στο πλαίσιο των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων "Ταξιδεύοντας με τον τροχό των ζώων" και "Μαθαίνω, τραγουδώ, ζωγραφίζω, αγαπώ και φροντίζω τα ζώα".
Απολαμβάνουμε την ομορφιά των λιμνών...
Παρατηρούμε τα ζώα... πάπιες, χήνες, κουνέλια, αγριοκάτσικα (κρι-κρι)...
Παρατηρούμε τις κατοικίες τους και συζητάμε για την τροφή τους και τη φροντίδα τους.
Διαπιστώσαμε, από τις αναμνήσεις που είχαμε από το ζωολογικό χώρο του Εθνικού κήπου, ότι τα ζώα έχουν μειωθεί αρκετά και κάποια δεν υπάρχουν πια, όπως γαϊδουράκια, πρόβατα, στρουθοκάμηλοι.
Παρατηρήσαμε τα διάφορα είδη πουλιών και τα πελώρια κλουβιά στα οποία βρίσκονται.
Το τοπίο μας μάγεψε. Απολαύσαμε το πρωινό μας γεύμα καθισμένοι στα παγκάκια, κοντά σε μια βρύση με λεοντοκεφαλή και θυμηθήκαμε τις βρυσες των χωριών για τις οποίες είχαμε μιλήσει στο σχολείο, στη διάρκεια της προετοιμασίας μας για την επίσκεψη στο Μουσείο Μπενάκη.
Η νύφη του χειμώνα, ήταν στις δόξες της, κατάνθιστη. Θαυμάσαμε το έργο της φύσης, το έργο του Θεού...
Ήταν η ώρα να πάμε στο Μουσείο Μπενάκη, να θαυμάσουμε και τα έργα των ανθρώπων. Φεύγοντας, ακολουθήσαμε την Ηρώδου Αττικού. Παρατηρήσαμε τον εύζωνα της προεδρικής φρουράς και τα χρώματα της στολής του. Προσπαθήσαμε να λύσουμε όλες τις απορίες των παιδιών αλλά... δεν είχαν τέλος.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Εκπαιδευτικές Δράσεις (Ενδοσχολικές-Εξωσχολικές)
Την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, στον Πολυχώρο του Δήμου Αθηναίων "Άννα και Μαρία Καλουτά" παρακολουθήσαμε την παιδική θεατρική παράσταση "ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΣΟΧΩΡΑ" της αδελφής Κεχαριτωμένης Γιαννέλου, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πανταζοπούλου.
Η παράσταση δόθηκε αποκλειστικά για μας, γιατί, όπως φάνηκε, ενώ δεν ήταν να δοθεί παράσταση στις 9:30, επειδή μας διευκόλυνε αυτή η ώρα, η παράσταση πραγματοποιήθηκε με μοναδικούς θεατές τους μαθητές του σχολείου μας, μόνο δηλαδή για 13 παιδιά.
Μεγάλη μας τιμή και εξαιρετική εμπειρία για τους μαθητές μας ήταν η επικοινωνία τους με τους ηθοποιούς και τη σκηνοθέτη του έργου.
Η παράσταση είχε επιλεγεί από το Σύλλογο διδασκόντων του σχολείου μας στα πλαίσια των σχολικών μας δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τα ζώα και η παράσταση ανταποκρίθηκε πλήρως στις προσδοκίες μας.
Οι μαθητές μας δεν κουράστηκαν και την παρακολούθησαν με πολλή προσοχή και ευχαρίστηση.
Το έργο εξυμνεί τη φιλία, την ομαδικότητα, το σεβασμό και την αγάπη στο φυσικό περιβάλλον και θίγει ελαφρώς θέματα υγιεινής διατροφής και του κινδύνου προσκόλλησης σε ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σ' ένα όμορφο και γαλήνιο δάσος, όπου ζει μια παράξενη συντροφιά: η Κερασούλα, το μικρό καλοσυνάτο κερασάκι, ο Κοκόρ, ο αρχηγός του κοτετσιού, ο κόκορας του δάσους, η Κοτρίν η επιστάτρια του μεγάλου κοτετσιού, η σοφή δεσποινίδα Κουκού, η έξυπνη και συμπονετική κουκουβάγια που δίνει λύσεις σε όλα τα προβλήματα του δάσους, ο γενναίος Λαγουδέλης με την ευαίσθητη καρδιά. Μαζί τους όμως ζει και ο Αγκάθας, προσκολλημένος στο ipad του, αγνοεί βασικούς κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς και δημιουργεί προβλήματα στην όμορφη παρέα. Καταλήγει να μείνει μόνος και απομονωμένος από τους άλλους. Συνειδητοποιώντας με τη βοήθεια της Κερασούλας ότι ό ίδιος είναι υπεύθυνος για τη μοναξιά του, αποφασίζει να αλλάξει και ψάχνει την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει κι αυτός καλός φίλος Την ευκαιρία του τη δίνει η εμφάνιση ενός ξυλοκόπου στο δάσος. Εκεί ο Αγκάθας οδηγεί στη λύση του προβλήματος. Η φύση αποδεικνύεται ισχυρότερη του πλεονέκτη και άπληστου ανθρώπου. Πρόκειται για ένα έργο αφιερωμένο στο δάσος, στα ζώα και τα φυτά του, και σε όλα εκείνα τα συναισθήματα που ξυπνά η επαφή με τη φύση.
Το έργο, απλό, μικρής διάρκειας, χωρίς εναλλαγή σκηνικών και έντονα φωτιστικά εφέ, με σύντομους διαλόγους, στη διάρκεια των οποίων επιδιώκεται η λεκτική συμμετοχή και η συναισθηματική εμπλοκή του θεατή, είναι κατάλληλο για μικρά παιδιά Νηπιαγωγείων, Παιδικών Σταθμών και των μικρών τάξεων του Δημοτικού, καθώς και Ειδικών Σχολείων. Βοηθάει στη συγκέντρωση της προσοχής των μαθητών και τους προκαλεί θετικά συναισθήματα, με την επίλυση προβλημάτων, γύρω από τα οποία δομείται η πλοκή του έργου.
Το θέατρο από την αρχαιότητα λειτουργεί ως παιδαγωγικό και ψυχαγωγικό μέσο. Διαπαιδαγωγεί και συμβάλει στη διαμόρφωση ηθικής και πολιτικής συνείδησης. Η επιλογή των κατάλληλων παραστάσεων αποτελεί πάντα αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού μεταξύ των μελών του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου μας.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Εκπαιδευτικές Δράσεις (Ενδοσχολικές-Εξωσχολικές)
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016
Με αφορμή την παιδική θεατρική παράσταση "ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΣΟΧΩΡΑ", που παρακολουθήσαμε την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016, παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης για να δούμε ποιος θυμάται τα περισσότερα και τι θυμούνται 5 μέρες μετά την παράσταση. Ρωτώντας λοιπόν, προς έκπληξή μας, διαπιστώσαμε ότι η πλειοψηφία των μαθητών θυμόταν όλους τους ήρωες της παράστασης και δύο παιδιά απαντούσαν με εξαιρετική σαφήνεια σε ερωτήσεις που αφορούσαν την πλοκή του έργου. Τους προτείναμε όσοι ήθελαν να ζωγραφίσουν κάτι από την Κερασοχώρα. Αποδείχθηκε από τα έργα τους ότι τους είχε κάνει ιδιάιτερη εντύπωση ο κύριος Αγκάθας... Πιστεύουμε ότι αυτό που εντυπωσίασε τα παιδιά ήταν ο καταλυτικός ρόλος,που είχε στην επίλυση του προβλήματος γύρω από το όποίο περιστρεφόταν μεγάλο μέρος της πλοκής του έργου. Μια άλλη ερμηνεία μπορεί να είναι ότι τους ήταν ευκολότερη η ταύτιση με τον ήρωα, καθότι συγκέντρωνε χαρακτηριστικά της νέας γενιάς, όπως η ενασχόλησή του με την τεχνολογία. Κάποιοι διάλεξαν να ζωγραφίσουν τον Κοκόρ και κάποιος προσπάθησε να ζωγραφίσει όλους τους ηθοποιούς. Ένας μαθητής επεσήμανε ότι ήταν ωραίο που ανεβήκαμε στη σκηνή μαζί με τους ηθοποιούς.
Ο Αγκάθας και ο Κοκόρ
Ο Κόκορ
Ο Αγκάθας
Ο Κόκορ
Όλοι οι ηθοποιοί Ο Αγκάθας
Ο Στέλιος μας εξήγησε ποιος ήταν κάθε ήρωας. Πράσινο ανθρωπάκι: ο ξυλοκόπος, πορτοκαλί ανθρωπάκι: η Κερασούλα, κίτρινο ανθρωπάκι: η Κοτρίν (η κότα του κοτετσιού), μπλε ανθρωπάκι: ο Λαγουδέλης, κόκκινο ανθρωπάκι: η δεσποινίς Κουκού (γιατί είχε πολύ κόκκινα χείλη, όπως διευκρίνησε ο ίδιος). Δίπλα έβαλε τον Αγκάθα. Ξέχασε βέβαια τον Κοκόρ....
Το βλέμμα και οι ζωγραφιές των παιδιών είναι όπως η ψυχή τους , γεμάτα χρώματα και φως.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Εκπαιδευτικές Δράσεις (Ενδοσχολικές-Εξωσχολικές)
Συνήθως εμείς οι δάσκαλοι, προκειμένου να καλύψουμε ανάγκες σε εποπτικό υλικό, καταφεύγουμε σε αυτοσχέδιες κατασκευές, οι οποίες μπορεί συχνά να αποδεικτούν στην πορεία, καλύτερες και από αυτές του εμπορίου. Στο πλαίσιο λοιπόν της σωματογνωσίας η δασκάλα της μέσης βαθμίδας έφτιαξε το σχέδιο ενός γυναικείου προσώπου, με μαλλιά, μάτια, μύτη, στόμα, φρύδια και λαιμό και οι μαθητές της το χρωμάτισαν.
Η ίδια διαδιακασία επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά, με τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά που αναφέραμε, τα οποία είχαν σχεδιαστεί έτσι που να ταυτίζονται με τα χαρακτηριστικά του αρχικού προσώπου.
Στη συνέχεια τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά τα ταύτισαν με τα χαρακτηριστικά του δικού τους προσώπου, χωρίς να κοιτούν σε καθρέφτη (π.χ. τα χείλη πάνω στα δικά τους χείλη, το κάθε φρύδι πάνω στο δικό τους φρύδι κ.λ.π.)...
...και με τα χαρακτηριστικά της πλήρους εικόνας του προσώπου
Στη συνέχεια με χρήση του πλαστικοποιητή, πλαστικοποίησαν όλα τα χρωματισμένα κομμάτια, έκοψαν πάνω στα περιγράμματα, κόλλησαν βέλκτρο και το παιχνίδι ταύτισης και σωματογνωσίας ήταν έτοιμο.
Κάποιος παρατήρησε ότι δεν υπάρχουν αυτιά. Αυτά ήταν κάτω από τα μαλλιά και γι'αυτό δε φαίνονταν. Άλλωστε ουδείς τέλειος...
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Κατηγορία: Εκπαιδευτικές Δράσεις (Ενδοσχολικές-Εξωσχολικές)
