O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
O καιρός σήμερα
next
prev

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Στα πλαίσια των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης:

  • «Ταξιδεύοντας με τον τροχό των ζώων» και
  • «Μαθαίνω, τραγουδώ, ζωγραφίζω, αγαπώ και φροντίζω τα ζώα»

ταξιδέψαμε σε μια χώρα διαφορετική από όλες τις άλλες και ζήσαμε μια ξεχωριστή εμπειρία. Ταξιδέψαμε στη "Γαϊδουροχώρα". Με τη βοήθεια του Δημήτρη και της Τατιάνας  ανακαλύψαμε πολλές κρυφές πτυχές της ζωής και του χαρακτήρα των γαϊδουριών. Γνωρίσαμε, παίξαμε,  βουρτσίσαμε, αγκαλιάσαμε τον Πεπίτο, τη Μανού, τη Λιλή, τον Ισίδωρο, την Ευτυχία, τη Λεμονιά. Μάθαμε τι τρώμε, πού κατοικούν και πότε είναι ευτυχισμένα. Είδαμε εργαλεία και σύνεργα που συνδέονταν στο παρελθόν με τη ζωή του γαϊδουριού (καπίστρι, σαμάρι, χαλινάρι, υνί, άροτρο, κοφίνια). Παρατηρήσαμε λεπτομέρειες στο σώμα τους (τα δόντια, τη χαίτη, την ουρά, τα νύχια, τις οπλές).

Είδαμε το στάβλο και το κοτέτσι, χώρους που για το παιδί της πόλης είναι μόνο στα παραμύθια. Γνωρίσαμε ακόμα τη Ζαφείρω, τη Μάρω και την Αρετή, τις κυρίες του κοτετσιού.

Στο καλαίσθητο περιβάλλον που έχετε δημιουργήσει, οι μαθητές μας απόλαυσαν το φυσικό περιβάλλον και κινήθηκαν με άνεση.

Μάθαμε παίζοντας και παίξαμε μαθαίνοντας. Ζωγραφίσαμε τις εμπειρίες μας. Ως εκπαιδευτικοί, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η βιωματική μάθηση δε λησμονείται.

 

Εδώ παρατηρούμε τα δόντια και την οπλή του γαϊδάρου

Γνωρίζουμε την πυραμίδα διατροφής του γαϊδάρου. Μαθαίνουμε δηλαδή τα φαγητά που τρώει καθημερινά, σε μεγαλύτερη ποσότητα και αυτά που καταναλώνει 1-2 φορές την εβδομάδα.

Πιάνουμε φιλία με τις αρχόντισσες του κοτετσιού

 Παρατηρούμε πόσο καλαίσθητο είναι το αυτοσχέδιο γυμναστήριο των γαϊδουριών. Τα γαϊδουράκια αθλούνται τακτικά για να είναι σε φόρμα.

Αντικείμενα που υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο (σαμάρια, άροτρο, αλέτρι, κοφίνια, αντικείμενα καθαρισμού και φροντίδας των γαϊδουριών)

Εδώ ζωγραφίζουμε, παρατηρούμε εικόνες, παίζουμε παιχνίδι μνήμης και αντίληψης

 Την επόμενη μέρα στο σχολείο, οι μαθητές διαλέγουν να ζωγραφίσουν γαϊδουράκια.

 

Ευχαριστήσουμε από καρδιάς το Δημήτρη και την Τατιάνα για την ευκαιρία που μας πρόσφεραν να επισκεφθούμε τη "Γαϊδουροχώρα", το μικρό παράδεισο που έφτιαξαν με μεράκι στο Κορωπί, από αγάπη στα γαϊδουράκια.

Για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, το φυσικό περιβάλλον είναι το καλύτερο μέσον για να ανακαλύψουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη. Το συναίσθημα τους εκδηλώνεται και αναπτύσσεται ευκολότερα μέσα από τη μη λεκτική επικοινωνία με τα ζώα, με το άγγιγμα, την παρατήρηση και το χάδι.

Κατόπιν προσκλήσεως που δεχτήκαμε από το Ειδικό Δημοτικό Κορυδαλλού, για να τιμήσουμε με την παρουσία μας τη βράβευσή του από το Βρετανικό Συμβούλιο με το Διεθνές Σχολικό Βραβείο (International School Award), με μεγάλη μας χαρά αποφασίσαμε να συμμετέχουμε με μια αντιπροσωπεία μαθητών μας, τους οποίους συνόδευε η δασκάλα τους, κα Μπουρού Αργυρώ. Στα πλαίσια του ανοίγματος του ειδικού σχολείου σε άλλες μονάδες, γενικής ή ειδικής αγωγής, θεωρήσαμε σημαντικό την επικοινωνία  των μαθητών μας με μαθητές του Ειδικού Κορυδαλλού. Στα πλαίσια του προγράμματος Αγωγής Υγείας με τίτλο "Στον τροχό της επικοινωνίας, παίζω με φράσεις και κανόνες συμπεριφοράς", αδράξαμε  της ευκαιρία να μάθουν οι μαθητές μας να συγχαίρουν και να βιώνουν ως δική τους χαρά την επιτυχία των άλλων. Ταυτόχρονα επεκταθήκαμε και σε άλλες φράσεις που συνδέονται με εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής (θάνατος, γέννηση παιδιού, γάμος, βάφτιση). Οι φράσεις αυτές θα αποτελέσουν αντικείμενο παιχνιδιού και εκπαιδευτικού προγράμματος καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους με σκοπό την εμπέδωσή τους.

PROSKLHSH KORYDALLOU

 Για να αφομοιώσουμε καλύτερα τη λέξη ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, τη φτιάξαμε και με πλαστικά καπάκια, χρησιμοποιώντας για τα ίδια γράμματα, το ίδιο χρώμα. Βάζοντας κάθε παιδί την παλάμη του χεριού του, έφτιαξε με μολύβι το περίγραμμά της και το χρωμάτισε. Έτσι δουλέψαμε με μία δραστηριότητα σχεδόν όλους τους τομείς του αναλυτικού προγράμματος, των κοινωνικών δεξιοτήτων, του προφορικού λόγου (τονίζοντας ότι το γ μπροστά από το χ προφέρεται ν), της σχολικής ετοιμότητας (γραφή-χρώματα) και της λεπτής κινητικότητας (εργοθεραπεία).

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

DSC01142a

DSC01144a

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Η υποδοχή που μας έγινε από το προσωπικό και τους μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Κορυδαλλού ήταν συγκινητική, όπως ομολόγησαν οι μαθητές μας και η συνοδός εκπαιδευτικός, η κα Μπουρού. Οι εκδηλώσεις που πλαισίωναν την απονομή του βραβείου ήταν πολύ καλά οργανωμένες και δεν κούρασαν καθόλου τους μαθητές μας. Αντιθέτως τους έπεισαν ότι η συμμετοχή σε δρώμενα θεατρικά και χορευτικά τους τιμά και δεν πρέπει να διστάζουν να συμμετέχουν.

 

Ευχόμαστε θερμά συγχαρητήρια στο προσωπικό και στους μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κορυδαλλού, πάντα να έχουν επιτυχίες και τους ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας πρόσφεραν να συμμετέχουμε στη χαρά της βράβευσής τους.

Την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015, παρακολουθήσαμε στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την παιδική παράσταση,  "Ο Σιμιγδαλένιος" του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου, σε σκηνοθεσία  Λυδίας Κονιόρδου, η οποία εμπνεόμενη από πίνακες του Θεόφιλου, την ελληνική λαϊκή παράδοση και τον  κόσμο των παιδικών παιχνιδιών μιας άλλης εποχής δημιουργεί παραδοσιακά κοστούμια και σκηνικά γεμάτα έμπνευση,  φαντασία και κωμικότητα. 

Γλυκός «Σιμιγδαλένιος» στο Εθνικό Θέατρο
 
 
 
 
 
IMG 20150930 121955a

Η υπόθεση του έργου αφορά μια βασιλοπούλα που αποφασίζει να πλάσει μόνη της τον άνδρα που θα παντρευτεί. Με αμύγδαλα, ζάχαρη και σιμιγδάλι φτιάχνει τον Σιμιγδαλένιο. Ο γάμος τους προκαλεί τη ζήλια μιας άλλης βασιλοπούλας που στέλνει στρατιώτες και απαγάγουν το γαμπρό. Στην ξένη χώρα ο Σιμιγδαλένιος πίνει το ποτό της λήθης που του δίνουν και ξεχνά την προηγούμενη ζωή του. Η πρώτη βασιλοπούλα τον αναζητά παντού με τη βοήθεια του ήλιου, του φεγγαριού και των αστεριών. Στην περιπλάνησή της θα συνειδητοποιήσει την αξία και τη δύναμη της αληθινής αγάπης. Θα καταφέρει να βρει τον αγαπημένο της Σιμιγδαλένιο;

Πρόκειται για ένα τρυφερό και συγκινητικό λαϊκό παραμύθι που υμνεί τη δύναμη της αγάπης, της αυτοθυσίας αλλά και της συγχώρεσης.  

Οι μουσικοί, επί σκηνής, δείχνοντας εξαιρετική κατανόηση στην περιέργειά μας, μάς παρουσίασαν, στο τέλος της παράστασης, τα  όργανα που χρησιμοποιούν, παραδοσιακά στην πλειοψηφία τους όπως η γκάιντα, ο ζουρνάς και το σαντούρι και άλλα αυτοσχέδια. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, οι μουσικοί ήχοι συγχρονισμένοι και συντονισμένοι   με τις κινήσεις των ηθοποιών δημιουργούν ηχητικές εικόνες που διεγείρουν τη φαντασία, ζωντανεύοντας ακόμα και τα άψυχα σκεύη του σκηνικού.

Η παράσταση συνδυάζει στοιχεία του λαϊκού παραμυθιού, του αρχαίου δράματος, της αρχαίας κωμωδίας και του δημοτικού τραγουδιού σε απόλυτη αρμονία, μεταδίδοντας άρωμα και γεύση ελληνικού πολιτισμού και μυώντας μας στο θαυμαστό κόσμο του θεάτρου.

Πριν και μετά την παράσταση, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και να θαυμάσουμε την εξαιρετική αρχιτεκτονική του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που στο συγκεκριμένο έργο του, συνδυάζει μορφολογικά στοιχεία ιστορικού εκλεκτισμού με έντονα στοιχεία μπαρόκ.

Για τους δικούς μας μαθητές ο όλος διάκοσμος, τους άφησε άναυδους. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τους είχαν συνεπάρει τόσο τα χρώματα, οι εικόνες και οι ήχοι, που μόνο κοίταζαν ανοίγοντας τα μάτια τους σε ό,τι έβλεπαν και δεν έβγαζαν παρά μόνο επιφωνήματα θαυμασμού.

Είχαμε την τύχη, χάρη στην ευαισθησία των αρμοδίων, να έχουμε καθίσματα στην τρίτη σειρά, κοντά στη σκηνή και κοντά σε πλαϊνή έξοδο που οδηγούσε σε χώρο όπου μπόρεσαν οι μαθητές μας να φάνε με την ησυχία τους στο διάλειμμα και να έχουν πρόσβαση σε τουαλέτες.

Ξέραμε ότι ήταν τόσα τα ερεθίσματα, που ήταν δύσκολη η διαχείρισή τους από τους μαθητές μας. Παρόλα αυτά δε μας δημιούργησαν κανένα πρόβλημα και ήταν πιο ήσυχοι από τα υπόλοιπα παιδιά.

Τήρησαν όλους τους κανονισμούς που είχαμε μάθει:

  • Δεν απομακρύνομαι από το δάσκαλο / τη δασκάλα μου και τους συμμαθητές μου.
  • Μπαίνω στο θέατρο και κάθομαι όπου με βάλει ο δάσκαλός μου ή η ταξιθέτρια.
  • Δε μιλώ την ώρα της παράστασης.
  • Δεν τρώω και δεν πίνω μέσα στο θέατρο.
  • Δεν ενοχλώ το διπλανό μου.
  • Τρώω στο διάλειμμα. Προσέχω να μην πέσουν σκουπίδια κάτω.
  • Βάζω τα σκουπίδια μου στην τσάντα μέχρι να βρω δοχείο σκουπιδιών ή τα δίνω στη δασκάλα μου.
  • Περιμένω να τελειώσει η παράσταση.
  • Χειροκροτώ τους ηθοποιούς.
  • Δε βιάζομαι να φύγω.
  • Κοιτώ το κάθισμά μου, πάνω και κάτω από αυτό για να μην αφήσω τίποτα δικό μου στο θέατρο.
  • Δε σπρώχνω κανέναν βγαίνοντας.
  • Λέω τις εντυπώσεις μου αφού βγω από το θέατρο.

Πριν την παράσταση, την προηγούμενη μέρα, (29 Σεπτεμβρίου)  είχαμε βρει το λαϊκό παραμύθι "Ο Σιμιγδαλένιος" στην ιστοσελίδα του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού "http://wwwΣε.snhell.gr/kids/content.asp?id=246&cat_id=11"  και το διαβάσαμε στους μαθητές της ανώτερης βαθμίδας, ώστε να είναι προετοιμασμένοι για την υπόθεση του έργου, απλοποιώντας κάποιες παραγράφους, χρησιμοποιώντας συνώνυμες λέξεις και εξηγώντας λέξεις που αφορούσαν παραδοσιακά μαγειρικά ή άλλα σκεύη που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα στα ελληνικά νοικοκυριά (μαγκάνι, ανέμη, κοφίνι, τσουκάλι...).

Το διάλειμμα της παράστασης μας έδωσε την ευκαιρία να σχολιάσουμε με τα παιδιά το έργο και στην επιστροφή να κάνουμε μια ανασυγκρότηση των όσων παρακολουθήσαμε. Μας έκαναν και γελάσαμε με τα σχόλιά τους. Την επόμενη μέρα (1 Οκτωβρίου) ζωγραφίσαμε εμπνεόμενοι από την παράσταση. Ακολουθεί ένα δείγμα από τα έργα των παιδιών:

Η πριγκίπισσα του ροζ βασιλείου και το καράβι που έκλεψε το Σιμιγδαλένιο

Η πριγκίπισσα και ο Σιμιγδαλένιος

Οι πριγκίπισσα, ο Σιμιγδαλένιος και η υπηρέτριά της. Πάνε να ψωνίσουν στο λιμάνι.

Ο Σιμιγδαλένιος μέσα στο καλάθι, η κουτάλα και τα μαγειρικά σκεύη

Η κούνια, το καλάθι, ο Σιμιγδαλένιος

Το πλοίο που άρπαξε το Σιμιγδαλένιο

 

 

Σίγουρα κάποιοι επηρεάζονται από τα σχέδια των άλλων. Ας μη ξεχνάμε ότι κι αυτό είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Ευχαριστούμε από καρδιάς όλα τα μέλη του Εθνικού Θεάτρου, τόσο όσους συνέβαλαν στη δημιουργία αυτής της παράστασης όσο και εκείνους, που μας έδωσαν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε δωρεάν, στο  πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής του Εθνικού Θεάτρου.

Το θέατρο από την αρχαιότητα λειτουργεί ως παιδαγωγικό και ψυχαγωγικό μέσο. Διαπαιδαγωγεί και συμβάλει στη διαμόρφωση ηθικής και πολιτικής συνείδησης. Η επιλογή των κατάλληλων παραστάσεων αποτελεί πάντα αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού μεταξύ των μελών του Συλλόγου Διδασκόντων του Σχολείου μας.

 

 

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου, ώρα 08:30 π.μ.

Στα πλαίσια της 2ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού με θεματικό άξονα: «Σχολικός Αθλητισμός ? Συμμετέχω και μαθαίνω τα Ολυμπιακά Ιδεώδη μέσα από τα Ολυμπιακά και τα Παραολυμπιακά Αθλήματα» σε συνεργασία με το 9ο Νηπιαγωγείο Περάματος, γιορτάσαμε τη μέρα σχολικού Αθλητισμού, στο γυμναστήριο του σχολείου μας.

1.Στο χώρο του γυμναστηρίου, δημιουργήσαμε 9 πεδία αθλητικών δραστηριοτήτων με το αθλητικό υλικό που διαθέτουμε στον αθλητικό μας χώρο: 

  • Ξεκινούσαν με κουτσό,
  • πατούσαν σε steps,
  • περνούσαν κάτω και πάνω από εμπόδια διαφορετικού ύψους (φτιαγμένα από κώνους και ράβδους),
  • έκαναν ισορροπία πάνω σε ανισόμετρα επίπεδα,
  • πηδούσαν με την μπάλα αναπήδησης κρατώντας τον κρίκο,
  • πηδούσαν σε τραμπολίνο,
  • ανέβαιναν σκαλιά και
  • κατέβαιναν τσουλήθρα,
  • πετούσαν τη μπάλα στο καλάθι του μπάσκετ ή σε μικρή μπασκέτα που... είχαμε επινοήσει, ανάλογα με το τι ήθελε το κάθε παιδί.

 

  

    

2. Στη συνέχεια, όλοι μαζί με τη συνοδεία μουσικής, απολαύσαμε το παιχνίδι με το αερόστατο, προσπαθώντας να κρατήσουμε τις μπάλες πάνω στο αερόστατο, ενώ ταυτόχρονα το ανεβοκατεβάζαμε. Ο συντονισμός δεν ήταν εύκολος για μας αλλά καταβάλαμε όλες μας τις δυνάμεις και δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό.

  DSC01081a 

 

3. Για να ξεκουραστούμε λίγο, πήγαμε χορεύοντας στην αίθουσα με το διαδραστικό πίνακα, όπου διαβάσαμε το παραμύθι "Μια αθλητική μέρα στο δάσος". Το συζητήσαμε εντοπίζοντας όλα τα ζώα αθλητές.

  

4. Είδαμε στο διαδραστικό εικόνες σχετικές με τους Ολυμπιακούς αγώνες και τα Ολυμπιακά αθλήματα.  Επιστρέψαμε  "μπουσουλώντας" στο γυμναστήριο όπου δουλέψαμε με το σήμα των Ολυμπιακών αγώνων.

  • Σχηματίσαμε, χωρισμένοι  με 5 κύκλους, το σήμα των Ολυμπιακών αγώνων,
  • παίξαμε παιχνίδι με τα χρώματα των κύκλων "Βρες σε ποια ήπειρο πατώ",
  • φτιάξαμε το ολυμπιακό σήμα με πλαστικά καπάκια.

 

5. Τέλος επιλέξαμε για παραολυμπιακό άθλημα να παίξουμε γκόλμπολ. Ο χρόνος πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Αποφασίσαμε, αφού έχουμε παιχνίδι Boccia, μια μέρα να την αφιερώσουμε αποκλειστικά σε παραολυμπιακά αθλήματα.

 Και βέβαια δε μπορούσαμε παρά να βραβεύσουμε όλους τους μαθητές μας για τις εξαιρετικές επιδόσεις τους:

 

Ψιχαλίζει, ψιχαλίζει
στη μικρή μας την αυλή?
Το φθινόπωρο αρχίζει,
τ? αγαπώ πολύ, πολύ.

Το ?χω μέσα στην καρδιά μου
και πετάω απ? τη χαρά
να μαζεύω στην ποδιά μου
φύλλα κίτρινα, ξερά.

΄΄΄΄΄΄΄΄

IMG 20150923 101934

Οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές ξεκίνησαν... Οι πρώτες ψιχάλες έγιναν μπόρες και ο κήπος μας ποτίστηκε για τα καλά. Βγήκαν και τα σαλιγκάρια χωρίς το σπίτι τους και τα παρατηρήσαμε. Γυμνοσάλιαγκες λοιπόν οι πρώτοι φθινοπωρινοί επισκέπτες μας,

Σκεφτήκαμε λοιπόν να τα καλέσουμε και στην τάξη μας...

             

 

Ξάπλωσαν λοιπόν πάνω στα πεσμένα φύλλα του δέντρου. Η τάξη της ανώτερης βαθμίδας συνειδητοποίησε για τα καλά ότι το καλοκαίρι πέρασε και μπήκε το φθινόπωρο. Καιρός για ... δουλειά και διάβασμα.

 

 Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, διαβάσαμε και το παραμύθι του Μιχαήλ Άνθη "Το σαλιγκάρι που ήθελε να γυρίσει τον κόσμο".

Η Μίνα, η σαλιγκαρίνα, είναι ένα πολύ ευαίσθητο και τρυφερό σαλιγκάρι εκτροφείου. Αλλά είναι δυστυχισμένη επειδή ξέρει ότι η μοίρα της γράφει να καταλήξει στην κατσαρόλα κάποιου καλοφαγά. Έτσι, την ώρα που ο ιδιοκτήτης του εκτροφείου Θρασύβουλος Κεφάλας μαζεύει τα σαλιγκάρια για να τα συσκευάσει και να τα πουλήσει στην αγορά, η Μίνα καταφέρνει να το σκάσει κρυφά και να βγει για πρώτη φορά στη ζωή της στο μεγάλο κόσμο.......

Η ιστορία του σαλιγκαριού που ήθελε να γυρίσει τον κόσμο, είναι μια αστεία και τρυφερή ιστορία, πάνω στην ανάγκη κάθε ζωντανού πλάσματος για ελευθερία. Μια ελευθερία όμως που δεν είναι εύκολη, γιατί προσκρούει πάνω στα συμφέροντα εκείνων που ζουν εκμεταλλευόμενοι τους άλλους και ως εκ τούτου δεν τους θέλουν ελεύθερους.

Όμως εκεί είναι το μεγαλείο της αλήθειας.

Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Η αγάπη είναι το δώρο που αν το δώσεις το παίρνεις πίσω εκατό φορές. Και ...δεν είναι ντροπή να μην έχει κανείς πολλά λεφτά, είναι ντροπή να μην έχει μεγάλη αγκαλιά. Ελευθερία και αγάπη, φαίνεται να χάνουν τις μάχες, αλλά στο βάθος και στην ουσία, κερδίζουν πάντοτε τον πόλεμο!